ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਹਨੇਰਾ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਗਰੀਸ ਵਿੱਚ ਸਰਹੱਦ ਪਾਰ ਕਰਦੇ ਹਾਂ. ਤੁਸੀਂ ਤੁਰੰਤ ਦੱਸ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਕਿ ਅਸੀਂ ਈਯੂ ਵਿੱਚ ਹਾਂ: ਗਲੀਆਂ ਚੌੜੀਆਂ ਅਤੇ ਚੰਗੀ ਤਰਤੀਬ ਵਿੱਚ ਹਨ, ਸਟਰੀਟ ਲਾਈਟਿੰਗ ਹੈ, ਸੜਕ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਕੋਈ ਹੋਰ ਕੂੜਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਅਤੇ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਭੇਡ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਮੋਟਾ ਸਾਡੇ ਉੱਤੇ ਖਿੱਚਦਾ ਹੈ, ਕਾਲੇ ਬੱਦਲ – ਰੱਬ ਦਾ ਸ਼ੁਕਰ ਹੈ ਤੂਫ਼ਾਨ ਸਾਡੇ ਕੋਲੋਂ ਲੰਘ ਰਿਹਾ ਹੈ.
ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਬਾਅਦ 30 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੀ ਦੂਰੀ 'ਤੇ ਅਸੀਂ ਜ਼ਜ਼ਾਰੀ ਝੀਲ 'ਤੇ ਆਪਣੀ ਪਾਰਕਿੰਗ ਥਾਂ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚਦੇ ਹਾਂ. ਇੱਥੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸ਼ਾਂਤ ਅਤੇ ਸ਼ਾਂਤ ਹੈ, ਅਸੀਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲਾਂ ਸੌਂਦੇ ਹਾਂ.
ਐਤਵਾਰ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਦੂਰੀ 'ਤੇ ਨਾਸ਼ਤੇ 'ਤੇ ਚਰਚ ਦੀ ਸੇਵਾ ਸੁਣਦੇ ਹਾਂ, ਇਹ ਲਗਭਗ ਬਾਹਰ ਹੈ 14 ਡਿਗਰੀ ਗਰਮ ਹੈ ਅਤੇ ਅਸਮਾਨ ਤੋਂ ਇੱਕ ਬੂੰਦ ਨਹੀਂ ਹੈ – ਯੂਨਾਨੀ ਮੌਸਮ ਦੇਵਤਾ ਜ਼ਿਊਸ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ !!! ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਵਾਰ ਝੀਲ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਘੁੰਮਦੇ ਹਾਂ, ਇੱਕ ਯੂਨਾਨੀ ਕੌਫੀ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣੋ ਅਤੇ ਫੈਸਲਾ ਕਰੋ, ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਰਾਤ ਹੋਰ ਰੁਕਣ ਲਈ. ਦੁਪਹਿਰ ਨੂੰ ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਤੋਂ ਇੱਕ VW ਬੱਸ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜਦੀ ਹੈ (ਇੱਕ ਕੁੱਤੇ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਜੋੜਾ) ਸਾਡੇ ਲਈ, ਇੱਕ ਯਾਤਰਾ ਦੇ ਰੂਟਾਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਕੁੱਤੇ ਅਤੇ ਵਾਹਨ.
ਨਵਾਂ ਹਫ਼ਤਾ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸੂਰਜ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਕਿਰਨਾਂ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ !! ਮਹਾਨ ਭੂਮੀ ਅਤੇ ਸੁੰਦਰ ਮੌਸਮ ਦਾ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ – ਕੁੱਤੇ ਦੀ ਸਿਖਲਾਈ ਦਾ ਇੱਕ ਬਿੱਟ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ 'ਤੇ ਹੈ. ਇੱਕ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਅਸੀਂ ਨੱਚਣ ਵਾਲੇ ਰਿੱਛਾਂ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਲੇਖ ਪੜ੍ਹਿਆ, Quappo ਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਸਿਖਲਾਈ ਦਿੱਤੀ ਜਾਵੇਗੀ 🙂
ਕਵਾਪੋ ਨੱਚਦਾ ਰਿੱਛ 
ਇੰਨੀ ਸਿਖਲਾਈ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਦੋਵੇਂ ਆਪਣੀ ਗੁਫਾ ਵਿੱਚ ਆਰਾਮ ਕਰਦੇ ਹਨ. ਕਸਟੋਰੀਆ ਦੇ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਕੱਛੂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸੜਕ ਦੇ ਪਾਰ ਚੱਲਦਾ ਹੈ. ਬੇਸ਼ੱਕ, ਉਹ ਰੁਕ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਛੋਟੇ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਸੜਕ ਕਿਨਾਰੇ ਲਿਆਂਦਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਇਹ ਪਹਿਲਾ ਹੈ “ਜੰਗਲੀ ਜਾਨਵਰ”, ਜੋ ਅਸੀਂ ਹੁਣ ਤੱਕ ਦੇ ਪੂਰੇ ਸਫ਼ਰ 'ਤੇ ਦੇਖਿਆ ਹੈ. ਇਤਫਾਕਨ, ਇਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਰਿੱਛ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਹੈ, ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ 500 ਜਾਨਵਰ ਇੱਥੇ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ – ਪਰ ਉਹ ਸਾਰੇ ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਲੁਕ ਗਏ.
ਰਿੱਛ ਚੇਤਾਵਨੀ 
ਗਲੀ ਦੇ ਪਾਰ ਕੌਣ ਦੌੜ ਰਿਹਾ ਹੈ? ?
ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਅਸੀਂ ਕਸਟੋਰੀਆ ਪਹੁੰਚਦੇ ਹਾਂ ! 1986 ਕੀ ਅਸੀਂ ਇੱਥੇ ਪਹਿਲਾਂ ਆਏ ਹਾਂ – ਪਰ ਅਸੀਂ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨਾਲ ਕੁਝ ਵੀ ਪਛਾਣਦੇ ਹਾਂ. ਸ਼ਹਿਰ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਆਧੁਨਿਕ ਹੋਟਲ ਅਤੇ ਅਪਾਰਟਮੈਂਟ ਬਲਾਕ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ. ਸੈਰ-ਸਪਾਟੇ 'ਤੇ ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਸੈਰ, ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਬੇਕਰੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੁਆਦੀ ਕੌਫੀ ਅਤੇ ਪੈਲੀਕਨ ਦੀ ਇੱਕ ਫੋਟੋ – ਇਹ ਸਾਡੇ ਲਈ ਕਾਫੀ ਹੈ – ਹੁਣ ਅਸੀਂ ਰਾਤ ਲਈ ਜਗ੍ਹਾ ਲੱਭ ਰਹੇ ਹਾਂ.
ਅਸੀਂ ਅੰਦਰੂਨੀ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਜਾ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਆਫ-ਰੋਡ ਰੂਟ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਦੇ ਨਾਲ ਕਿਤੇ ਵੀ ਵਿਚਕਾਰ ਨਹੀਂ ਹਾਂ – ਕੋਈ ਵੀ ਸਾਨੂੰ ਇੱਥੇ ਨਹੀਂ ਲੱਭੇਗਾ. ਇਤਫਾਕਨ, ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣਾ ਪਿਆ, ਕਿ ਮੈਂ ਮੇਰਾ 7 ਕਈ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਮੈਂ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਯੂਨਾਨੀ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ ਸਭ ਕੁਝ ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਸੀ – ਮੈਂ ਅੱਖਰਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਮਿਲਾਉਂਦਾ ਹਾਂ. ਮੇਰਾ ਪੁਰਾਣਾ ਲਾਤੀਨੀ- ਅਤੇ ਯੂਨਾਨੀ ਅਧਿਆਪਕ ਮਿਸਟਰ ਮੁਸਲਰ ਕਬਰ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮਣਗੇ !
ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਮੈਂ ਹੁਣੇ ਡਾਊਨਲੋਡ ਕੀਤੀ ਯਾਤਰਾ ਗਾਈਡ ਵਿੱਚ ਥੋੜਾ ਹੋਰ ਪੜ੍ਹਿਆ – ਸਾਫ਼, ਯੋਜਨਾ ਦਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਬਦਲਾਅ ਹੈ: ਕੱਲ੍ਹ ਮੌਸਮ ਵਧੀਆ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਅਸੀਂ ਵਿਕੋਸ ਗੋਰਜ ਲਈ ਇੱਕ ਚੱਕਰ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਾਂ. ਵੀ, ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਪੁਲਾੜ ਯਾਤਰੀ ਸਾਨੂੰ ISS ਤੋਂ ਦੇਖਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਯਕੀਨੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸੋਚਦਾ ਹੈ, ਕਿ ਅਸੀਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਰਾਕੀ ਪੀਤੀ ਹੈ – ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਗੱਡੀ ਚਲਾਉਂਦੇ ਹਾਂ !!
ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ ਸੂਰਜ ਪੂਰੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਚਮਕ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਾਡਾ ਯੋਜਨਾਬੱਧ ਟੂਰ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਰੂਟ ਵਾਲਾ ਨਿਕਲਿਆ |. ਸਾਫ਼, ਗ੍ਰੀਸ ਵਿੱਚ ਵੀ ਪਾਸ ਸੜਕਾਂ ਹਨ – ਅਲਬਾਨੀਆ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ, ਤੁਸੀਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਐਤਵਾਰ ਨੂੰ ਕਾਰ-ਮੁਕਤ A5 'ਤੇ ਹੋ. ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਪਤਝੜ ਆਪਣੇ ਸਾਰੇ ਰੰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਜੰਗਲ ਸੰਤਰੀ ਅਤੇ ਲਾਲ ਰੰਗ ਦੇ ਛਿੱਟਿਆਂ ਨਾਲ ਕੱਟੇ ਹੋਏ ਹਨ.
ਵਿਕੋਸ ਖੱਡ ਦਾ ਦ੍ਰਿਸ਼.
ਸਾਡਾ ਟੀਚਾ, ਵਿਕੋਸ ਦਾ ਪਿੰਡ, ਦੇ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ 3 ਘਰ: ਇੱਕ ਰੈਸਟੋਰੈਂਟ, ਇੱਕ ਹੋਟਲ ਅਤੇ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਚਰਚ. ਛੋਟੇ ਚਰਚ ਦੇ ਕੋਲ ਹੈਨਰੀਏਟ ਪਾਰਕ ਹੈ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਖੱਡ ਵਿੱਚ ਵਾਧੇ ਲਈ ਰਵਾਨਾ ਹੋਏ. ਸਾਫ਼, ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇਹ ਬਹੁਤ ਹੇਠਾਂ ਵੱਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ (ਇਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਕੁਝ ਵੀ ਚੰਗਾ ਨਹੀਂ ਹੈ – ਸਾਨੂੰ ਇੱਥੇ ਵੀ ਵਾਪਸ ਜਾਣਾ ਪਵੇਗਾ) ਖੱਡ ਦੇ ਤਲ ਤੱਕ. ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ ਇੱਥੇ ਸ਼ਾਇਦ ਹੀ ਕੋਈ ਪਾਣੀ ਵਗਦਾ ਹੈ, ਅਜੇ ਵੀ ਕਾਫ਼ੀ ਮੀਂਹ ਨਹੀਂ ਪਿਆ ਹੈ. ਲੈਫਟੀਨੈਂਟ. ਗਾਈਡ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਦੀ ਸਾਰੀ ਖੱਡ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਦੀ ਹੈ 8 ਘੰਟੇ – ਅਸੀਂ ਅੱਜ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ. ਇਸ ਲਈ ਅਸੀਂ ਸਿਰਫ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੌੜਦੇ ਹਾਂ 5 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਅਤੇ ਉਸੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਵਾਪਸ ਮਾਰਚ.
ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਅਸੀਂ ਚੰਗੇ ਰੈਸਟੋਰੈਂਟ ਵਿੱਚ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ, ਇੱਕ ਯੂਨਾਨੀ ਸਲਾਦ ਖਾਓ (ਹੋਰ ਕੀ !), ਪਾਲਕ ਦੇ ਨਾਲ ਬੇਕ ਭੇਡ ਪਨੀਰ ਅਤੇ ਬੀਨਜ਼. ਹਰ ਚੀਜ਼ ਬਹੁਤ ਸਵਾਦ ਹੈ, ਪਰ ਅਸੀਂ ਨੋਟਿਸ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਕਿ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਇੱਥੇ ਦੁਬਾਰਾ ਸਥਾਨਕ ਕੀਮਤਾਂ ਹਨ (ਇਸਦੇ ਉਲਟ, ਅਲਬਾਨੀਆ ਅਤੇ ਉੱਤਰੀ ਮੈਸੇਡੋਨੀਆ ਬਹੁਤ ਵਾਲਿਟ-ਅਨੁਕੂਲ ਸਨ !). ਸਾਡੇ ਲਿਵਿੰਗ ਰੂਮ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਪੈਰ ਰੱਖੇ ਹੋਏ ਹਨ, ਕੁੱਤੇ ਗੁਫਾ ਵਿੱਚ ਤਾਲਬੱਧ ਢੰਗ ਨਾਲ ਘੁਰਾੜੇ ਮਾਰਦੇ ਹਨ, ਅਸਮਾਨ ਪੂਰਾ ਚੰਦ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸੁੰਦਰ ਤਾਰਿਆਂ ਵਾਲਾ ਅਸਮਾਨ ਦਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ. ਚਾਲ ਦੀਆਂ ਸ਼ਾਮ ਦੀਆਂ ਖੇਡਾਂ ਦੌਰਾਨ (ਅਸੀਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ ਹਰ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਕਰਦੇ ਹਾਂ) ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਜਿੱਤ ਰਿਹਾ ਹਾਂ 6. ਇੱਕ ਕਤਾਰ ਵਿੱਚ ਵਾਰ – ਹੈਂਸ-ਪੀਟਰ ਨਿਰਾਸ਼ ਹੈ ਅਤੇ ਹੁਣ ਅਜਿਹਾ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ, ਕਦੇ ਵੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਪਾਸਾ ਰੋਲ ਕਰਨ ਲਈ 🙁
ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਗ੍ਰੀਸ ਲਾਜ਼ਮੀ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ: Meteora ਮੱਠ . ਅਗਲੀ ਬਸੰਤ 'ਤੇ ਪਾਣੀ ਫੜਦੇ ਹੋਏ ਅਸੀਂ ਦੋ ਬੈਲਜੀਅਨ ਟੀਨ ਅਤੇ ਜੇਲੇ ਨੂੰ ਮਿਲਦੇ ਹਾਂ. ਤੁਸੀਂ ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਹੋ 15 ਆਪਣੇ ਡਿਫੈਂਡਰ ਦੇ ਨਾਲ ਸੜਕ 'ਤੇ ਮਹੀਨੇ ਅਤੇ ਏਸ਼ੀਆ ਲਈ ਰਵਾਨਾ ਹੋਏ – ਬਿਨਾਂ ਸਮਾਂ ਸੀਮਾ ਅਤੇ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਪਾਬੰਦੀ ਦੇ, ਬਸ ਇੰਨਾ ਲੰਮਾ, ਉਹ ਇਸਦਾ ਆਨੰਦ ਕਿਵੇਂ ਮਾਣਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਕਾਫ਼ੀ ਪੈਸਾ ਹੈ. ਬੈਲਜੀਅਮ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਭ ਕੁਝ ਵੇਚ ਦਿੱਤਾ, ਉਹ ਸਿਰਫ਼ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਛੱਡ ਗਏ ਹਨ. ਮੈਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹਾਂ, ਕਿ ਇੱਥੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਨੌਜਵਾਨ ਹਨ, ਜੋ ਸਿਰਫ਼ ਸਫ਼ਰ ਕਰਨ ਦੇ ਆਪਣੇ ਸੁਪਨੇ ਨੂੰ ਸਾਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ – ਸੁਪਰ !!
ਜਰਮਨੀ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਅਸੀਂ ਅੱਜ ਆਟੋਬਾਹਨ ਦਾ ਇੱਕ ਟੁਕੜਾ ਚਲਾਉਂਦੇ ਹਾਂ – ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਬਚਾਉਂਦਾ ਹੈ 50 ਕਿਲੋਮੀਟਰ. ਹਾਈਵੇ ਟੋਲ ਸਿੱਧੇ ਹਨ 6,50 €, ਇਸਦੇ ਲਈ ਅਸੀਂ ਉਸ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਦੇ ਹਾਂ ਜੋ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ 30 ਸੰਪੂਰਣ ਸੁਰੰਗ ਦੇ ਕਿਲੋਮੀਟਰ. ਕਲੰਬਕਾ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਪਹਿਲਾਂ ਅਸੀਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਚੱਟਾਨਾਂ ਦੇ ਪੁੰਜ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, ਜਿਸ ਉੱਤੇ ਮੱਠ ਬਿਰਾਜਮਾਨ ਹਨ, ਪਛਾਣੋ. ਨਜ਼ਰ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਰਹੱਸਮਈ ਹੈ, ਜਾਦੂਈ – ਇਹ ਸਿਰਫ਼ ਹੈਰਾਨੀਜਨਕ ਹੈ.
ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਸਾਨੂੰ ਇੱਕ ਚੰਗੀ ਪਾਰਕਿੰਗ ਥਾਂ ਮਿਲਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਪੈਦਲ ਚੱਲ ਪਏ, ਕੁਝ ਵਧੀਆ ਫੋਟੋਆਂ ਖਿੱਚਣ ਲਈ. ਅਸੀਂ ਕੱਲ੍ਹ ਲਈ ਮੱਠਾਂ ਲਈ ਡਰਾਈਵ ਨੂੰ ਬਚਾ ਲਵਾਂਗੇ. ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਮੈਨੂੰ ਫਿਰ ਪਤਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਸੀ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਲਾਤੀਨੀ ਨਾਲੋਂ ਯੂਨਾਨੀ ਦਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਆਨੰਦ ਕਿਉਂ ਆਇਆ. ਲਾਤੀਨੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਯੁੱਧ ਬਾਰੇ ਸੀ, ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਯੂਨਾਨੀ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ, ਚਰਚਾ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ (ਅਰਸਤੂ ਮੈਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸੀ “ਸੱਚ ਬਾਰੇ” ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ) !!
ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਅਜੇ ਵੀ ਇਸ ਦਿਨ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਫਾਇਦੇਮੰਦ ਲੱਗਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਵਾਈਨ ਬੈਰਲ ਵਿੱਚ ਡਾਇਓਜੀਨਸ ਵਾਂਗ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਰਹਿਣ ਲਈ, ਜੰਗ ਦੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਾਇਕ ਦੀ ਮੌਤ ਮਰਨ ਨਾਲੋਂ !! ਸਿੱਟਾ: ਯੂਨਾਨੀ ਸਮਝਦੇ ਹਨ, ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਰਹਿਣ ਲਈ, ਤੁਸੀਂ ਇੱਥੇ ਹਰ ਥਾਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ.
ਅਸੀਂ ਮੱਠਾਂ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕਰਨ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਲਿਆ ਸੀ: ਸਵੇਰ ਤੋਂ ਸ਼ਾਮ ਤੱਕ ਸੂਰਜ ਅਸਮਾਨ ਤੋਂ ਚਮਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸ਼ਾਰਟਸ ਕੰਮ 'ਤੇ ਵਾਪਸ ਆ ਜਾਂਦੇ ਹਨ. ਮੱਠਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਸੜਕ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਿਕਸਤ ਹੈ, ਕਾਫ਼ੀ ਫੋਟੋ ਪੁਆਇੰਟ ਹਨ, ਹਰ ਮੱਠ 'ਤੇ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਪਾਰਕਿੰਗ ਹੈ ਅਤੇ ਹਰ ਕੋਈ ਜਗ੍ਹਾ ਲੱਭ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਅਸੀਂ ਐਗਿਓਸ ਨਿਕੋਲਾਓਸ ਅਨਾਪਫਸਾਸ ਅਤੇ ਮੇਗਾਲੋ ਮੀਟਰੋਰੋ ਦੇ ਦੋ ਮੱਠਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਵੱਲ ਵੀ ਇੱਕ ਨਜ਼ਰ ਮਾਰਦੇ ਹਾਂ: ਸਾਨੂੰ ਇਸ ਨੂੰ ਵੱਖਰੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਰਨਾ ਪਵੇਗਾ, ਬੇਸ਼ਕ, ਕਿਉਂਕਿ ਕੁੱਤਿਆਂ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਜਾਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਕੈਮਰਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਗਰਮ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਨੂੰ ਕਾਫ਼ੀ ਨਹੀਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦੇ, ਅਸਲ ਪਿਛੋਕੜ. ਅਸਲ ਵਿਚ, ਮੱਠ ਅਜੇ ਵੀ ਆਬਾਦ ਹਨ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਸ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਸਥਾਨ 'ਤੇ ਸਿਰਫ਼ ਮੁੱਠੀ ਭਰ ਭਿਕਸ਼ੂ ਅਤੇ ਨਨਾਂ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ.
ਏ 
ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅਸੀਂ 1986 ਇੱਥੇ ਸਨ, ਇਹ ਮਹਾਨ ਗਲੀ ਅਜੇ ਮੌਜੂਦ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਕੁਝ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ ਟੋਕਰੀਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਜੋ ਘੱਟ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ, ਮੱਠ ਕੰਪਲੈਕਸ ਵਿੱਚ ਆਓ. ਇਤਫਾਕਨ, ਪਹਿਲੇ ਮੱਠ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਵਿਚ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ 1334 ਭਿਕਸ਼ੂ ਅਥਾਨਾਸੀਓਸ ਦੇ ਆਉਣ ਨਾਲ, ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਨਾਲ 14 ਹੋਰ ਭਿਕਸ਼ੂਆਂ ਨੇ Megalo Meteora ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ
ਇਹਨਾਂ ਪਾਗਲ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਦੁਆਰਾ ਫਲੈਸ਼ ਹੋ ਕੇ, ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਲੱਭਦੇ ਹਾਂ, ਰਾਤ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸ਼ਾਂਤ ਪਾਰਕਿੰਗ ਥਾਂ: ਅਸੀਂ ਲਿਮਨੀ ਪਲਾਸਟੀਰਾ ਵਿਖੇ ਖੜੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਾਲ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਫੋਟੋਆਂ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹਾਂ.
ਜਨਮਦਿਨ ਮੁਬਾਰਕ !!! ਅੱਜ ਸਾਡਾ ਵੱਡਾ ਜਨਮ ਦਿਨ ਹੈ – ਸ਼ਾਨਦਾਰ, ਸੁੰਦਰ 34 ਸਾਲ ਪੁਰਾਣਾ ਜੋਹਾਨਸ – ਸਮਾਂ ਕਿਵੇਂ ਉੱਡਦਾ ਹੈ !! ਅਸੀਂ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਅਤੇ ਫ਼ੋਨ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ੁਭਕਾਮਨਾਵਾਂ ਦਾ ਆਦਾਨ-ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਮੈਂ ਇੱਕ ਪਲ ਲਈ ਬਹਾਦਰੀ ਨਾਲ ਝੀਲ ਵਿੱਚ ਛਾਲ ਮਾਰ ਦਿੱਤੀ – ਬਹੁਤ ਤਾਜ਼ਗੀ !
ਅੱਜ ਅਸੀਂ ਸੱਚਮੁੱਚ ਬਹੁਤ ਲੰਬਾ ਰਾਹ ਜਾ ਰਹੇ ਹਾਂ: ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ 160 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਇਕੱਠੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ. 30 ਸਾਡੀ ਮੰਜ਼ਿਲ ਡੇਲਫੀ ਤੋਂ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਪਹਿਲਾਂ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਲੁਕੀ ਹੋਈ ਜਗ੍ਹਾ ਹੈ. ਅਸੀਂ ਇੱਥੇ ਬਹੁਤ ਸਥਿਰ ਖੜੇ ਹਾਂ, ਭੇਡਾਂ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ, ਬੱਕਰੀਆਂ ਅਤੇ ਗਲੀ ਦੇ ਕੁੱਤੇ – ਕਾਫ਼ੀ ਅਸਾਧਾਰਨ.
ਜ਼ਿਊਸ ਸਾਡੇ ਪਾਸੇ ਹੈ, ਉਸਨੇ ਅੱਜ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਸੂਰਜ ਅਤੇ ਨੀਲਾ ਅਸਮਾਨ ਡੇਲਫੀ ਨੂੰ ਭੇਜਿਆ. ਅਸੀਂ ਉਮੀਦ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਇਹ ਅਕਤੂਬਰ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਹੋਵੇਗਾ, ਕਿ ਹੁਣ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੈ – ਨੇੜੇ ਵੀ ਨਹੀਂ !! ਪਾਰਕਿੰਗ ਲਾਟ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਕਾਫੀ ਭਰੀ ਹੋਈ ਹੈ, ਅਸੀਂ ਸਿਰਫ਼ ਗਲੀ 'ਤੇ ਇੱਕ ਥਾਂ ਲੱਭ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, Henriette ਵਿੱਚ ਨਿਚੋੜ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਦੁਆਰ 'ਤੇ ਸਾਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ – ਸਾਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸ਼ੱਕ ਸੀ – ਕਿ ਕੁੱਤਿਆਂ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਇਸ ਲਈ ਮੇਰਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ 3 ਮਰਦ ਤਾਂ ਬਾਹਰ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਮਾਂ ਨੂੰ ਪਵਿੱਤਰ ਸਥਾਨ 'ਤੇ ਜਾਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਹੈ.
ਅਪੋਲੋ ਦਾ ਮੰਦਰ
ਪੂਰੇ ਕੰਪਲੈਕਸ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਹੈ, ਇੱਕ ਕਲਪਨਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਂਗ 2.500 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸ਼ਰਧਾਲੂਆਂ ਨੇ ਪਹਾੜ 'ਤੇ ਚੜ੍ਹਨ ਲਈ ਸੰਘਰਸ਼ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਫਿਰ ਪਾਈਥੀਆ ਤੋਂ ਇੱਕ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਕਹਾਵਤ ਸੁਣਨ ਲਈ. ਇਹ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਕਾਰੋਬਾਰੀ ਮਾਡਲ ਸੀ – ਹਰ ਕੋਈ ਓਰੇਕਲ ਤੋਂ ਜਾਣਕਾਰੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ (ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ, ਇਹ ਕਿਸ ਬਾਰੇ ਸੀ: ਜੰਗ, ਵਿਆਹ, ਤਲਾਕ, ਗੁਆਂਢੀ ਵਿਵਾਦ, ਘਰ ਦਾ ਰੰਗ …. ) ਅਤੇ ਬੇਸ਼ੱਕ ਇਸਦੇ ਲਈ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਭੁਗਤਾਨ ਕੀਤਾ ਜਾਂ. ਕੁਰਬਾਨ ਕੀਤਾ. ਅਤੇ ਫਿਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜਾਣਕਾਰੀ ਮਿਲੀ, ਜੋ ਹਮੇਸ਼ਾ ਅਸਪਸ਼ਟ ਸੀ – ਜੇਕਰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਗਲਤ ਵਿਆਖਿਆ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ, ਇਹ ਤੁਹਾਡੀ ਆਪਣੀ ਗਲਤੀ ਸੀ ?? ਓਰੇਕਲ ਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਕਿਸੇ ਗਲਤ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ – ਇਹ ਇਸ ਤੋਂ ਬਿਹਤਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ. ਓਰੇਕਲ ਸ਼ਾਇਦ ਉਸ ਸਮੇਂ ਬਿਲ ਗੇਟਸ ਅਤੇ ਜੈਫ ਬੇਜੋਸ ਦੇ ਸੰਯੁਕਤ ਰੂਪ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਅਮੀਰ ਸੀ.
ਚਿੱਤਰ ਖੋਜੋ: ਹੈਨਰੀਏਟ ਕਿੱਥੇ ਹੈ 
ਮਰਦਾਂ ਨੂੰ ਉਡੀਕ ਕਰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ
ਨੂੰ 1,5 ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਮੁੰਡਿਆਂ ਨੂੰ ਘੰਟਿਆਂ ਲਈ ਆਜ਼ਾਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਉਸ ਤੋਂ ਦੂਰ ਚਲੇ ਗਏ “ਓਮਫਾਲੋਸ – ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਕੇਂਦਰ” ਉਸ ਸਮੇਂ. ਮਿਥਿਹਾਸ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਅਪੋਲੋ ਨੇ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਸਿਰੇ ਤੋਂ ਦੋ ਉਕਾਬ ਭੇਜੇ ਸਨ, ਫਿਰ ਉਹ ਨਾਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਡੇਲਫੀ ਵਿੱਚ ਟਕਰਾ ਗਏ.
ਅਸੀਂ ਬੇਸ਼ਕ, ਓਰੇਕਲ ਨੂੰ ਵੀ ਪੁੱਛਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਸਾਨੂੰ ਹੋਰ ਯਾਤਰਾ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ: ਜਵਾਬ ਸੀ: ਇੱਕ ਜਗ੍ਹਾ, ਜੋ P ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ S ਨਾਲ ਖਤਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ?????????? ਅਸੀਂ ਵਿਚਾਰ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਕੀ ਸਾਨੂੰ ਪਿਰਮਸੇਂਸ ਜਾਂ ਪਾਤਰ ਵੱਲ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ – ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਫੈਸਲਾ ਕਰੋ- ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਬਾਅਦ ਲਈ. ਅਗਲਾ ਰਸਤਾ ਨੈਵੀਗੇਸ਼ਨ ਸਿਸਟਮ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ – Erna ਸਖ਼ਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਲਗਭਗ ਇੱਕ ਚੱਕਰ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ 150 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਬਣਾਉ – ਉਹ ਪਾਗਲ ਹੈ !!! ਅਸੀਂ ਮਾਸੀ ਨੂੰ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ! ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਪਿੰਡ ਆ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ, ਜਿੱਥੇ Oktoberfest ਅਤੇ ਕਾਰਨੀਵਲ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇੱਕੋ ਸਮੇਂ ਮਨਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ – ਕਾਰਾਂ ਸੜਕਾਂ 'ਤੇ ਮੀਲਾਂ ਤੱਕ ਖੜ੍ਹੀਆਂ ਹਨ, ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਹੀ ਕੋਈ ਲੰਘਣਾ ਨਹੀਂ ਹੈ (ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ Erna ਸਭ ਦੇ ਬਾਅਦ ਸਹੀ ਸੀ :)). ਤਾਰਾਂ ਦੀਆਂ ਰੱਸੀਆਂ ਨਾਲ ਬਣੀਆਂ ਨਸਾਂ ਨਾਲ, ਹੈਂਸ-ਪੀਟਰ ਇਸ ਗੜਬੜ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਭੀੜ-ਭੜੱਕੇ ਰਾਹੀਂ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਾਂ. ਅਗਲੀ ਪਾਰਕਿੰਗ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਿਸ਼ਾਬ ਬਰੇਕ ਹੈ – ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਐਡਰੇਨਾਲੀਨ ਬਲੈਡਰ 'ਤੇ ਦਬਾ ਰਹੀ ਹੈ. ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਦੇਖ ਲਿਆ ਹੈ, ਕਿ ਇਹ ਪਹਾੜੀ ਪਿੰਡ “ਅਰਾਚੋਵਾ” ਅਤੇ ਗ੍ਰੀਸ ਦਾ Ischgl ਹੈ. ਬਰਫ਼ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਵੀ, ਸਾਰੇ ਐਥੀਨੀਅਨ ਇਸ ਜਗ੍ਹਾ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸ਼ਨੀਵਾਰ ਨੂੰ ਇੱਥੇ ਆਉਂਦੇ ਹਨ.
ਯਾਤਰਾ ਸਮੁੰਦਰ ਵੱਲ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਜਾਰੀ ਹੈ: Psatha ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਪਹਿਲਾਂ ਅਸੀਂ ਦਰੱਖਤਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਨੀਲਾ ਧੱਬਾ ਚਮਕਦਾ ਦੇਖਦੇ ਹਾਂ: ਐਡਰੀਆ ਇੱਥੇ ਅਸੀਂ ਆਉਂਦੇ ਹਾਂ !
ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਆਖਰੀ ਪਾਸ, ਅਸੀਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਬੀਚ 'ਤੇ ਖੜ੍ਹੇ ਹਾਂ, ਬੀਚ ਬਾਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਐਲਫ਼ਾ ਪੀਓ ਅਤੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਨਗਨ ਹੋ ਕੇ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬ ਜਾਓ.
ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ, ਐਤਵਾਰ ਨੂੰ ਬੱਦਲ ਇਕੱਠੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ, ਚਲਦੇ ਰਹੋ, ਸੂਰਜ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰੋ. ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਸੜਕ ਤੱਟ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਲੰਘਦੀ ਹੈ, ਯੂਨਾਨੀ ਮਿਆਰਾਂ ਅਨੁਸਾਰ, ਇਹ ਇੱਕ ਆਫ-ਰੋਡ ਰੂਟ ਹੈ. ਅਸੀਂ ਝੀਲ 'ਤੇ ਆਉਂਦੇ ਹਾਂ “ਲਿਮਨੀ ਵੌਲੀਆਗਮੇਨਿਸ”, ਉੱਥੇ ਅਸੀਂ ਹੈਨਰੀਏਟ ਨੂੰ ਝਾੜੀਆਂ ਵਿੱਚ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਲੁਕਾਉਂਦੇ ਹਾਂ. ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਮੀਂਹ ਪੈਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਅਸੀਂ ਲਾਈਟਹਾਊਸ ਅਤੇ ਖੁਦਾਈ ਵਾਲੀ ਥਾਂ ਵੱਲ ਆਪਣਾ ਰਸਤਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਾਂ (ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਥੇ ਲਗਭਗ ਹਰ ਕੋਨੇ 'ਤੇ ਲੱਭ ਸਕਦੇ ਹੋ).
ਫਰੋਡੋ ਅਤੇ ਕਵਾਪੋ ਨੂੰ ਬੱਕਰੀ ਇੱਕ ਕਾਲਮ ਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਅਵਸ਼ੇਸ਼ਾਂ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦਿਲਚਸਪ ਲੱਗਦੀ ਹੈ – ਹਰ ਕਿਸੇ ਦੀਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਤਰਜੀਹਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ. ਛੋਟੇ ਸਿਰਲੇਖ ਦੇ ਸਿਖਰ ਤੋਂ ਅਸੀਂ ਕੋਰਿੰਥੀਅਨ ਖਾੜੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਹਾਂ – ਇਹ ਉਹ ਥਾਂ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਇਹ ਕੱਲ੍ਹ ਜਾਰੀ ਰਹੇਗਾ.
ਰਾਤ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਏਓਲਸ ਨੇ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ – ਉਹ ਸੱਚਮੁੱਚ ਇਸ ਨੂੰ ਤੂਫ਼ਾਨ ਦੇਣ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ! ਸਾਡੇ ਹੈਨਰੀਏਟ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਰੌਕਿੰਗ ਹੈ, ਅਸੀਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਸਮੁੰਦਰੀ ਜਹਾਜ਼ 'ਤੇ ਹਾਂ. ਸਵੇਰੇ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੋਲ੍ਹਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹਾਂ, ਉਸ ਨੇ ਲਗਭਗ ਇਸ ਦੇ ਕਬਜ਼ ਬੰਦ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਸਵੇਰ ਦੀ ਸੈਰ ਤੋਂ ਵਾਪਸ ਅਸੀਂ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਸਾਰਿਤ ਹੋ ਗਏ ਹਾਂ.
ਸਾਡੀ ਯਾਤਰਾ ਕੋਰਿੰਥ ਨਹਿਰ ਦੇ ਉੱਪਰ ਪੈਲੋਪੋਨੀਜ਼ ਤੱਕ ਜਾਰੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ. ਚੈਨਲ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਸੀ – ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਨਾਲ – ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਥੋੜਾ ਵੱਡਾ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ?? ਪਰ ਸਮੇਂ ਲਈ ਇਹ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਉਸਾਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਸੀ. ਸਾਨੂੰ Erna ਨਾਲ ਫਿਰ ਬਹੁਤ ਮਸਤੀ ਹੈ – ਨੈਵੀਗੇਸ਼ਨ ਸਿਸਟਮ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਇਨਪੁਟ ਮੋਡ ਜਾਪਦਾ ਹੈ – ਸਭ ਤੋਂ ਤੰਗ ਗਲੀਆਂ ਲੱਭੋ ?? ਅਸੀਂ ਸਿੰਗਲ-ਲੇਨ ਕੱਚੀਆਂ ਸੜਕਾਂ 'ਤੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਗੱਡੀ ਚਲਾਉਂਦੇ ਹਾਂ, ਸਾਡੇ ਅੱਗੇ ਨਵੀਂ ਬਣੀ ਕੰਟਰੀ ਰੋਡ – ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਕੁਝ ਵਿਚਾਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਕੀ ਏਰਨਾ ਨੇ ਕੱਲ੍ਹ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਡੂੰਘਾਈ ਨਾਲ ਦੇਖਿਆ ਸੀ.
ਕੋਰਿੰਥ ਨਹਿਰ 
ਸਾਡਾ ਸਤ ਨੈਵ ਕੱਚੀਆਂ ਸੜਕਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ !
ਮਾਈਸੀਨੇ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚੇ, ਅਸੀਂ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ ਦੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚ ਗਏ. ਬੇਸ਼ੱਕ ਇਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਵਾਂਗ ਹੀ ਹੈ: ਅਹਾਤੇ 'ਤੇ ਕੁੱਤਿਆਂ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਗਲੀ ਦਾ ਕੁੱਤਾ ਵਾੜ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਸਾਡਾ ਸਵਾਗਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ?? ਅਸੀਂ ਸੰਖੇਪ ਵਿੱਚ ਚਰਚਾ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਭਾਵੇਂ ਅਸੀਂ ਖੁਦਾਈ ਨੂੰ ਵੱਖਰੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦੇਖਦੇ ਹਾਂ ਜਾਂ ਯੂਨਾਨੀ ਮੌਸਾਕਾ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲਾ ਫੀਸ ਦਾ ਨਿਵੇਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ?? 'ਤੇ, ਜੋ ਸਹੀ ਨਤੀਜੇ ਦੇ ਨਾਲ ਆਉਂਦਾ ਹੈ – ਅਸੀਂ ਖੇਤੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਯੂਨਾਨੀ ਅਰਥਚਾਰੇ ਵਿੱਚ ਨਿਵੇਸ਼ ਕਰਨਾ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਵਧੀਆ ਖਾਣਾ ਖਾਂਦੇ ਹਾਂ. ਘਰ ਵਿੱਚ ਮਾਈਸੀਨੇ ਬਾਰੇ ਟਿਊਸ਼ਨ ਹੈ: ਸ਼ਹਿਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਉਜਲੇ ਦਿਨ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਕੀਤਾ 14. ਅਤੇ 13. ਸਦੀ ਪਹਿਲਾਂ (!) ਮਸੀਹ – ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਹ ਪੱਥਰ ਲਗਭਗ ਹਨ 3.500 ਇੱਕ ਸਾਲ ਪੁਰਾਣਾ – ਸ਼ਾਨਦਾਰ !!
Atreus ਦਾ ਖ਼ਜ਼ਾਨਾ 
ਸਾਨੂੰ ਬਾਹਰ ਰਹਿਣਾ ਪਵੇਗਾ ! 
ਲੋਵੇਨਟਰ 
ਮਾਈਕੇਨ
ਸਵੇਰੇ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਗੁਆਂਢੀਆਂ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਬਾਵੇਰੀਆ ਤੋਂ ਇੱਕ ਪਸੰਦੀਦਾ ਜੋੜਾ ਆਪਣੇ ਨਾਲ 2 ਲਿਟਲ ਮਿਲੋ ਅਤੇ ਹੋਲੀ. ਤੁਹਾਡੀ ਕੁੱਕੜ ਗੁਇਲੀਆ ਸਾਡੇ ਦੋ ਮਾਲਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਗਲੇ ਲੱਗ ਗਈ ਹੈ, ਉਹ ਬਹੁਤ ਉਤਸ਼ਾਹੀ ਹਨ, ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਚੰਗੀ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਲਈ. ਇਸਲਈ ਅਸੀਂ ਉਮੀਦ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਨੂਪਲੀਅਸ ਦੇ ਸੁੰਦਰ ਕਸਬੇ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚਦੇ ਹਾਂ. ਇੱਥੇ ਅਸੀਂ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਗੈਸ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਵੱਲ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ, ਫਿਰ ਲਾਂਡਰੀ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਸੁਪਰਮਾਰਕੀਟ. ਸਾਡੀ ਪਾਰਕਿੰਗ ਥਾਂ ਅੱਜ ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ ਹੈ, ਕਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਦੌਰੇ ਅਤੇ ਖਰੀਦਦਾਰੀ ਦੇ ਦੌਰੇ ਲਈ ਸੰਪੂਰਨ. ਪਹਿਲਾਂ ਹੰਸ-ਪੀਟਰ ਨੂੰ ਮਨਾਉਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਪਲਮੀਡੀ ਕਿਲੇ 'ਤੇ ਚੜ੍ਹਨ ਲਈ – ਸਭ ਦੇ ਬਾਅਦ ਹਨ 999 ਪੌੜੀਆਂ ਚੜ੍ਹੋ (ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਦੱਸਾਂਗਾ, ਕਿ ਉੱਥੇ ਇੱਕ ਗਲੀ ਵੀ ਉੱਪਰ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ :)). ਇੱਕ ਵਾਰ ਸਿਖਰ 'ਤੇ, ਸਾਨੂੰ ਸ਼ਹਿਰ ਅਤੇ ਸਮੁੰਦਰ ਦੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਨਾਲ ਨਿਵਾਜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਕੱਲ੍ਹ ਦੇ ਦੁਖਦਾਈ ਮਾਸਪੇਸ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਅਣਡਿੱਠ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ.
ਅਸੀਂ ਉਦੋਂ ਹੀ ਧਿਆਨ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਹੇਠਾਂ ਆਉਂਦੇ ਹਾਂ, ਪੌੜੀਆਂ ਕਿੰਨੀਆਂ ਉੱਚੀਆਂ ਹਨ, ਇੱਥੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਚੱਕਰਾਂ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਹੋਣਾ ਪਏਗਾ. ਰੇਲਿੰਗ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਜਰਮਨੀ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸੀਟ ਬੈਲਟ ਅਤੇ ਹੈਲਮੇਟ ਦੀ ਲੋੜ ਪਵੇਗੀ. ਕਵਾਪੋ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਉਲਝਣ ਵਿੱਚ ਦੇਖਦਾ ਹੈ: ਹੁਣ ਅਸੀਂ ਉੱਥੇ ਉੱਪਰ ਅਤੇ ਹੇਠਾਂ ਚਲੇ ਗਏ ??
ਇੱਕ ਵਾਰ ਤਲ 'ਤੇ ਅਸੀਂ ਬੰਦਰਗਾਹ ਤੱਕ ਟਹਿਲਦੇ ਹਾਂ, ਚੰਗੀਆਂ ਗਲੀਆਂ ਰਾਹੀਂ, ਤਾਪਮਾਨ 'ਤੇ ਆਈਸਕ੍ਰੀਮ ਖਾਓ ਅਤੇ ਛੋਟੀਆਂ ਦੁਕਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖੋ. ਆਫ-ਸੀਜ਼ਨ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਇੱਥੇ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਬਹੁਤ ਪਸੰਦ ਹੈ, ਬੇਸ਼ਕ. ਹੈਂਸ-ਪੀਟਰ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸਮੁੰਦਰੀ ਜਹਾਜ਼ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋਇਆ, ਜੋ ਕਿ ਬੰਦਰਗਾਹ ਵਿੱਚ ਲੰਗਰ ਹੈ: ਦੀ “ਮਾਲਟੀਜ਼ ਫਾਲਕੂਨ”.
ਮਾਲਟੀਜ਼ ਫਾਲਕੂਨ 
ਬੌਰਟਜ਼ੀ ਕਿਲ੍ਹਾ
ਅੱਜ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਬੁੱਧਵਾਰ ਹੈ (ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਸਮਾਂ ਖਤਮ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਸੈੱਲ ਫੋਨ 'ਤੇ ਸਵਾਲ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਹੁਣ ਕਿਹੜਾ ਦਿਨ ਹੈ), ਮੌਸਮ ਵਧੀਆ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਅਗਲੀ ਮੰਜ਼ਿਲ ਸਾਫ਼ ਹੈ: ਸਾਨੂੰ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਬੀਚ ਸਥਾਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ. ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ 40 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਅੱਗੇ ਸਾਨੂੰ ਇੱਕ ਸੰਪੂਰਣ ਲੱਭਦਾ ਹੈ, Astros ਦੇ ਨੇੜੇ ਚੌੜਾ ਬੀਚ. ਤੈਰਾਕੀ ਦੇ ਤਣੇ ਖੋਲ੍ਹੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਜਾਓ. ਪਾਣੀ ਸੱਚਮੁੱਚ ਵਧੀਆ ਅਤੇ ਗਰਮ ਹੈ, ਬਿਲਕੁਲ ਬਾਹਰ ਕੁਝ ਬੱਦਲ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਸੂਰਜ ਨਹਾਉਣ ਨਾਲ ਕੋਈ ਲੈਣਾ-ਦੇਣਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਨੱਕ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਬੀਚ ਅਤੇ ਹਵਾ 'ਤੇ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਸੈਰ ਲਈ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹੋ ਜਾਂ. ਕੁੱਤੇ ਦੇ ਕੰਨ ਉਡਾਓ.
28.10.2021 – ਕਿੰਨੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਤਾਰੀਖ – ਹਾਂ ਤਿਆਰ, ਅੱਜ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਜਨਮਦਿਨ ਪਾਰਟੀ ਹੈ !!!! ਫਰੋਡੋ, ਸਾਡਾ ਵੱਡਾ ਇੱਕ ਕਰੇਗਾ 4 ਕਈ ਸਾਲ ਪੁਰਾਣਾ 🙂 ਕੱਲ੍ਹ, ਮੇਰੇ ਮਾਲਕ ਨੇ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋ ਕੇ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਬਾਰੀਕ ਕੀਤਾ ਮੀਟ ਕੇਕ ਪਕਾਇਆ – ਘੰਟਿਆਂ ਬੱਧੀ ਮੁੰਡਿਆਂ ਦੇ ਮੂੰਹ ਪਾਣੀ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ. ਸਾਰੇ ਜਨਮਦਿਨ ਦੇ ਚੁੰਮਣ ਅਤੇ ਫੋਟੋਆਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਕੇਕ ਨੂੰ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਖਾਧਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ – ਦੋਸਤ Quappo ਨੂੰ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਦਿਲ ਨਾਲ ਇੱਕ ਟੁਕੜਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ.
ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਅਤੇ ਭਰੇ ਪੇਟ ਨਾਲ, ਅਸੀਂ ਲਿਓਨੀਡੀ ਨੂੰ ਗੱਡੀ ਚਲਾਉਂਦੇ ਹਾਂ. ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਅਸੀਂ ਉੱਥੇ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਭਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ! ਅਸੀਂ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹਾਂ, ਕਿ ਪਿੰਡ ਸਾਰੇ ਪੱਥਰਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਹੌਟਸਪੌਟ ਹੈ – ਅਤੇ ਚੜ੍ਹਨ ਦਾ ਪਾਗਲ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਤੁਰੰਤ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਜੋ ਇੱਥੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ. ਵਾਟਰ ਪੁਆਇੰਟ ਦਾ ਰਸਤਾ ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਬਿਲਕੁਲ ਸਾਹਸੀ ਹੈ: ਗਲੀਆਂ ਤੰਗ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਬਾਲਕੋਨੀਆਂ ਅੱਗੇ ਅਤੇ ਅੱਗੇ ਗਲੀ ਅਤੇ ਹਰ ਕਿਸੇ ਵਿੱਚ ਫੈਲਦੀਆਂ ਹਨ, ਜੋ ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ ਕੈਫੇ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਐਸਪ੍ਰੈਸੋ ਦਾ ਆਨੰਦ ਲੈ ਰਹੇ ਹਨ, ਵੱਡੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਸਾਨੂੰ ਮੋਹਿਤ ਹੋਏ ਦੇਖੋ. ਸੋਗ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਮੇਰਾ ਡਰਾਈਵਰ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਹੈਨਰੀਏਟ ਵੀ ਇਸ ਚੁਣੌਤੀ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਢੰਗ ਨਾਲ ਗਲੀਆਂ ਦੇ ਭੁਲੇਖੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ.
ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਰੋਕ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ, ਯਾਤਰਾ ਗਾਈਡ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹੋ: ਇਹ ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਪੁਰਾਣਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਪਹਾੜ ਵਿੱਚ ਬਣਾਇਆ ਮੱਠ ਦਿਓ – ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਸੜਕ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਸੰਭਵ ਹੈ ?? ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਪਹਿਲੇ ਕੋਨੇ ਵਿੱਚ ਸਾਡੇ ਲਈ ਇੱਕ ਸਥਾਨਕ ਲਹਿਰਾਂ, ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਹੋਰ ਅੱਗੇ ਨਹੀਂ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ – ਅਸੀਂ ਸਮਝਦਾਰੀ ਨਾਲ ਉਸ 'ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹਾਂ. ਇਸ ਲਈ ਹਾਈਕਿੰਗ ਬੂਟ ਪਾ ਦਿੱਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਆਪਣਾ ਬੈਕਪੈਕ ਪੈਕ ਕਰੋ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਚਲੇ ਜਾਓ. ਅਸੀਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਹੇਠਾਂ ਤੋਂ ਮੱਠ ਨੂੰ ਛੋਟੇ ਵਜੋਂ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, ਇੱਕ ਚਿੱਟਾ ਬਿੰਦੂ ਬਣਾਓ. 1,5 ਘੰਟਿਆਂ ਬਾਅਦ ਅਸੀਂ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਦੁਆਰ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚਦੇ ਹਾਂ, ਸਿੱਧੇ ਮੱਠ ਵਿੱਚ ਜਾਓ ਅਤੇ ਇੱਕ ਗੈਰ-ਦੋਸਤਾਨਾ ਨਨ ਦੁਆਰਾ ਤੁਰੰਤ ਝਿੜਕਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ: “ਕੁੱਤੇ ਵਰਜਿਤ” ਉਹ ਸਾਡੇ 'ਤੇ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਚੀਕਦੀ ਹੈ. ਠੀਕ ਹੈ, ਅਸੀਂ ਵਾਪਸ ਲੈਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ, ਇੱਥੇ ਪੁਰਾਣੀ ਨਨ ਆਉਂਦੀ ਹੈ (ਕੇਵਲ, ਜੋ ਇੱਥੇ ਮੱਠ ਵਿੱਚ ਇਕੱਲਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ !) ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਕੁਝ ਮਿਠਾਈਆਂ ਦਿਓ – ਅਸੀਂ ਸੋਚਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਇਹ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਹੈ – ਰੱਬ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸਾਰੇ ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ – ਜਾਂ ???
ਸਿਰਫ ਨਿਵਾਸੀ 
ਸੁੰਦਰ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਸਾਨੂੰ ਹੁਣ ਕੋਈ ਸਖ਼ਤ ਟੂਰ ਕਰਨ ਦਾ ਮਨ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ, ਚਾਲੂ, ਅਸੀਂ ਬੱਸ ਇੱਥੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਪਾਰਕਿੰਗ ਵਿੱਚ ਰੁਕਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪੈਰਾਂ ਨੂੰ ਉੱਪਰ ਰੱਖਦੇ ਹਾਂ.
ਅਸੀਂ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ, ਇਸ ਲਈ ਅਸੀਂ ਦੱਖਣ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ. ਨੂੰ 80 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਅਸੀਂ ਮੋਨੇਮਵਾਸੀਆ ਪਹੁੰਚਦੇ ਹਾਂ – ਇੱਕ ਮੱਧਯੁਗੀ ਸ਼ਹਿਰ, ਜੋ ਕਿ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਮੋਨੋਲੀਥਿਕ ਚੱਟਾਨ ਉੱਤੇ ਸਥਿਤ ਹੈ.
ਸ਼ਹਿਰ ਸੀ 630 n. Chr. ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਚੱਟਾਨ 'ਤੇ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮੁੱਖ ਭੂਮੀ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਸੀ – ਇਹ ਸਿਰਫ਼ ਸਮੁੰਦਰੀ ਯਾਤਰੀਆਂ ਨੂੰ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਸੀ – ਇੱਕ ਸੰਪੂਰਣ ਭੇਸ. ਕਸਬੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਨਾਜ਼ ਦਾ ਖੇਤ ਵੀ ਸੀ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਿਲਾ ਸਵੈ-ਨਿਰਭਰ ਸੀ ਅਤੇ ਅਣਮਿੱਥੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਬਚਾਅ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ. ਸਿਰਫ਼ ਤਿੰਨ ਸਾਲ ਦੀ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 1249 ਉਸ ਨੂੰ ਫ੍ਰੈਂਕਸ ਦੁਆਰਾ ਸਮਰਪਣ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ. ਅਸਲੀ, ਬਹੁਤ, ਬਹੁਤ ਹੀ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ !!!!
ਅਸੀਂ ਸਮੁੰਦਰ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਪਿੱਛੇ ਰਾਤ ਕੱਟਦੇ ਹਾਂ, ਇਹ ਫਿਰ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਤੂਫਾਨ ਹੈ ! ਇੱਥੋਂ ਅਸੀਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਮੋਨੇਮਵਾਸੀਆ ਦਾ ਇੱਕ ਬਿੱਟ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਹਾਂ – ਮੋਟਾ ਟੈਲੀਫੋਟੋ ਲੈਂਸ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਇਸ ਸਾਰੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸਾਨੂੰ ਯਕੀਨੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇੱਕ ਬਰੇਕ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ :). ਗ੍ਰੀਸ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸੁੰਦਰ ਬੀਚਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੂੰ ਕੋਨੇ ਦੇ ਆਸ ਪਾਸ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ – ਤਾਂ ਚਲੋ ਉੱਥੇ ਚੱਲੀਏ. ਸਿਮੋਸ ਬੀਚ ਏਲਾਫੋਨੀਸੋਸ ਦੇ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਟਾਪੂ 'ਤੇ ਸੁੰਦਰ ਸਥਾਨ ਦਾ ਨਾਮ ਹੈ. ਹੈਨਰੀਏਟ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਜਹਾਜ਼ 'ਤੇ ਜਾਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ ਗਈ, 10 ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਅਤੇ 25,– € ਗਰੀਬ ਅਸੀਂ ਟਾਪੂ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚਦੇ ਹਾਂ. ਇਹ ਸਿਰਫ ਬੀਚ ਤੱਕ ਹੈ 4 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸਮੁੰਦਰ ਨੂੰ ਚਮਕਦਾ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਹਾਂ. ਇੱਥੇ ਸਭ ਕੁਝ ਮਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਇੱਥੇ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਬੀਚ ਬਾਰ ਬਚਿਆ ਹੈ 2 ਲੋਕ, ਜੋ ਸਾਫ਼-ਸੁਥਰਾ ਹੈ – ਸੀਜ਼ਨ ਚੰਗੇ ਲਈ ਖਤਮ ਹੋ ਗਿਆ ਜਾਪਦਾ ਹੈ. ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਲਈ ਵਿਸ਼ਾਲ ਰੇਤਲੇ ਬੀਚ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣਦੇ ਹਾਂ, ਸਮੁੰਦਰ ਦਾ ਰੰਗ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਪੋਸਟਕਾਰਡ-ਕਿਟਸਚੀ ਫਿਰੋਜ਼ੀ ਹੈ, ਅਜ਼ੂਰ ਅਤੇ ਚਮਕਦਾਰ.
ਪਾਣੀ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ਯੋਗ ਸਾਫ਼ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਤੈਰਾਕੀ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਰੇਤ ਦੇ ਹਰ ਦਾਣੇ ਨੂੰ ਗਿਣ ਸਕਦੇ ਹੋ. Frodo ਅਤੇ Quappo ਆਪਣੇ ਤੱਤ ਵਿੱਚ ਹਨ, ਖੁਦਾਈ, ਦੌੜੋ ਅਤੇ ਛੋਟੇ ਬੱਚਿਆਂ ਵਾਂਗ ਖੇਡੋ.
ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਸਾਡੀ ਪਾਰਕਿੰਗ ਥਾਂ ਵੀ ਹੈ – ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਥੋੜਾ ਹੈਰਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ. ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਸਾਨੂੰ ਗੁਆਂਢੀ ਮਿਲਦੇ ਹਨ: ਅੱਪਰ ਸਵਾਬੀਆ ਤੋਂ ਐਗਨੇਸ ਅਤੇ ਨੌਰਬਰਟ !! ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਯਾਤਰਾ ਦੇ ਰੂਟਾਂ ਬਾਰੇ ਚੰਗੀ ਗੱਲਬਾਤ ਹੈ, ਯਾਤਰਾ ਯੋਜਨਾਵਾਂ, ਵਾਹਨ, ਬੱਚੇ ………… ਆਖਰਕਾਰ ਇਹ ਪਤਾ ਚਲਦਾ ਹੈ, ਕਿ ਉਸਦਾ ਪੁੱਤਰ ਮੇਰੀ ਸੱਸ ਤੋਂ ਕੁਝ ਘਰਾਂ ਦੀ ਦੂਰੀ 'ਤੇ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ – ਦੁਨੀਆਂ ਕਿੰਨੀ ਛੋਟੀ ਹੈ. ਡੀਲ, ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਸੀਹੇਮ ਦੀ ਅਗਲੀ ਫੇਰੀ 'ਤੇ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਆਓਗੇ (ਜਾਂ ਦੋ) ਇੱਕ ਬੀਅਰ ਲਈ ਕੇ ਸੁੱਟੋ !! ਨੈੱਟਵਰਕ ਕਾਫ਼ੀ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਥੋੜਾ ਤੰਗ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ, ਪਰ ਆਰਾਮ ਲਈ ਆਦਰਸ਼ ਹੈ. ਦੁਪਹਿਰ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਅਗਲੇ ਪਿੰਡ ਜਾਣਾ ਹੈ, ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ ਅਸੀਂ ਭੁੱਲ ਗਏ, ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਕਾਫ਼ੀ ਪ੍ਰਬੰਧ ਲੈ ਜਾਓ. ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਮਿੰਨੀ ਬਾਜ਼ਾਰ (ਉਹ ਸੱਚਮੁੱਚ ਛੋਟਾ ਹੈ) ਰੱਬ ਦਾ ਸ਼ੁਕਰ ਹੈ ਇਹ ਅਜੇ ਵੀ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਅਸੀਂ ਹੋਰ ਵੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ 3 ਦਿਨ ਵਧਾਓ.
ਮੰਗਲਵਾਰ ਨੂੰ ਭਾਰੀ ਤੂਫਾਨ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਸਾਰਾ ਬੀਚ ਪਾਣੀ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਹੈ – ਕੁਦਰਤ ਦੀ ਤਾਕਤ ਸਿਰਫ਼ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਹੈ. ਅਸੀਂ ਸੱਚਮੁੱਚ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ: ਮੌਸਮ ਐਪ ਬਿਲਕੁਲ ਨਹਾਉਣ ਵਾਲੇ ਮੌਸਮ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ – ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਵਾਪਰਦਾ ਹੈ !! ਅਸੀਂ ਰੇਤ ਵਿੱਚ ਪਏ ਹਾਂ, ਸਾਫ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣੋ, ਅਜੇ ਵੀ ਕਾਫ਼ੀ ਗਰਮ ਪਾਣੀ, ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਆਲਸ ਅਤੇ ਕੁਝ ਨਾ ਕਰੋ !
ਸੈੱਲ ਫੋਨ 'ਤੇ ਇੱਕ ਨਜ਼ਰ ਸਾਨੂੰ ਦੱਸਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਅੱਜ ਹੀ ਹੈ 03. ਨਵੰਬਰ ਹੈ – ਅਸੀਂ ਇਸ 'ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ. ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਇਕ ਹੋਰ ਕੈਂਪਰ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਆ ਗਿਆ, ਹੈਮਬਰਗ ਤੱਕ ਅਧਿਆਪਕ ਦੇ ਇੱਕ ਜੋੜੇ ਨੂੰ, ਜੋ ਇੱਕ ਸਾਲ ਲਈ ਸਬਤ ਕਰਦਾ ਹੈ. ਹੋਰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਆ ਜਾਵੇਗਾ 4 ਮੋਬਾਈਲ ਅਤੇ 3 'ਤੇ ਕੁੱਤੇ, ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਇਹ ਰਿਮਿਨੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕੈਂਪ ਸਾਈਟ ਵਰਗਾ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ. ਕਿਉਂਕਿ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਅਜੇ ਵੀ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਹੈ, ਅਸੀਂ ਫੈਸਲਾ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣ ਲਈ.
ਭੁੱਖ ! 
ਨਾਸ਼ਤੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਅਸੀਂ ਕੋਲੋਨ ਦੇ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਅਧਿਆਪਕ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਅਤੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਭਰਪੂਰ ਗੱਲਬਾਤ ਕੀਤੀ. ਅਸੀਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਉਤਸ਼ਾਹੀ ਹਾਂ, ਕੀ ਮਹਾਨ, ਦਿਲਚਸਪ, ਰੋਮਾਂਚਕ, ਅਸੀਂ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਸਾਹਸੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਦੇ ਹਾਂ. ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਸਾਡੇ ਕੁੱਤਿਆਂ ਨੇ ਦੋ ਕੁੱਤਿਆਂ ਦੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਨਾਲ ਦੋਸਤੀ ਕਰ ਲਈ ਹੈ ਅਤੇ ਟਿੱਬਿਆਂ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮ ਰਹੇ ਹਨ. ਅਸੀਂ ਉਮੀਦ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਕਿ ਕੋਈ ਗੁਜਾਰਾ ਬਕਾਇਆ ਨਹੀਂ ਹੈ – ਇੱਕ ਕੁੜੀ ਗਰਮੀ ਦੀ ਕਗਾਰ 'ਤੇ ਹੈ 🙂
ਫੈਰੀ ਹੀ ਘੁੰਮ ਰਹੀ ਹੈ 14.10 ਘੜੀ – ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਅਜੇ ਵੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਕੰਮਾਂ ਲਈ ਸਮਾਂ ਹੈ: ਸਾਡੇ ਟਾਇਲਟ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਸਾਫ਼ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ. ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਰਿਪੋਰਟ ਕਰ ਚੁੱਕਾ ਹਾਂ, ਕਿ ਸਾਡਾ ਵੱਖ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਟਾਇਲਟ ਸਿਰਫ਼ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਹੈ ?? ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਉਹਨਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਦਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ 4 – 5 ਸਫਾਈ ਕਰਨ ਲਈ ਹਫ਼ਤੇ – ਅਤੇ ਇਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਓਨਾ ਬੁਰਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜਿੰਨਾ ਇੱਕ ਡਰਦਾ ਹੈ. ਸਭ ਕੁਝ ਪੂਰਾ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਆਉ ਬੰਦਰਗਾਹ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਚੰਗੀ-ਹੱਕਦਾਰ ਕੌਫੀ ਲਈਏ
ਹੁਸ਼ਿਆਰੀ ਨਾਲ, ਮੇਰਾ ਡਰਾਈਵਰ ਹੈਨਰੀਏਟ ਬੇੜੀ 'ਤੇ ਪਿੱਛੇ ਵੱਲ ਚਲਾ ਗਿਆ – ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਏ, ਕਿ ਕੁਝ ਖੰਭੇ 'ਤੇ ਉਲਟੇ ਖੜ੍ਹੇ ਹਨ. ਇਹ ਜਲਦੀ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੋ ਗਿਆ: ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਹੀ ਨਿਕਾਸ ਹੈ, ਜਹਾਜ਼ ਹੁਣੇ ਰਸਤੇ 'ਤੇ ਮੁੜਦਾ ਹੈ. ਮੁੱਖ ਭੂਮੀ ਮੰਜ਼ਿਲ 'ਤੇ ਵਾਪਸ – ਅਸੀਂ ਬੇਅੰਤ ਜੈਤੂਨ ਦੇ ਬਾਗਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਜਾਰੀ ਰੱਖਦੇ ਹਾਂ. ਵਾਢੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈ ਹੈ, ਹਰ ਪਾਸੇ ਦਰੱਖਤ ਹਿੱਲੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ. ਸਾਨੂੰ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਮੁਸਕਰਾਉਣਾ ਪਵੇਗਾ: ਇੱਥੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਕੰਮ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਤੋਂ ਆਏ ਮਹਿਮਾਨ ਕਾਮੇ ਹਨ, ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਕੁਝ ਅਫਰੀਕੀ. ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਚੈਪਲ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ ਸਟੋਰ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, ਇਸ ਦੇ ਅੱਗੇ ਰਹਿਣ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਹੈ. ਇੱਥੇ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਹੋਰ ਕੈਂਪਰ ਹੈ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਸਭ ਕੁਝ ਚੁੱਪ ਹੈ – ਅਸੀਂ ਸੋਚਦੇ ਹਾਂ !! ਬਿਕਨੀ 'ਤੇ ਤੁਰੰਤ ਤਿਲਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਬੰਦ ਕਰੋ ਅਤੇ ਫਿਰ ਬੀਚ ਸ਼ਾਵਰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ !! ਕੀ ਇੱਕ ਲਗਜ਼ਰੀ, ਉੱਪਰੋਂ ਬੇਅੰਤ ਪਾਣੀ – ਅਸੀਂ ਅਜਿਹੀ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਬਾਰੇ ਪਾਗਲ ਹਾਂ “ਸਧਾਰਣ”. ਤੁਰੰਤ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਸੱਕ ਜ ਨਾ ਕਿ ਚੀਕਣਾ – ਓ ਹਾਂ, ਇੱਕ ਬੀਗਲ ਚਾਰਜ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ ਆਉਂਦਾ ਹੈ. ਅਸੀਂ ਨੋਟ ਕਰਕੇ ਰਾਹਤ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਕਿ ਇਹ ਇੱਕ ਕੁੜੀ ਹੈ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਮੁੰਡਿਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਪੱਟਣ ਦਿਓ. ਇਸ ਤੋਂ ਤੁਰੰਤ ਬਾਅਦ ਇਕ ਹੋਰ ਚਾਰ ਪੈਰਾਂ ਵਾਲਾ ਦੋਸਤ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ – ਸੰਪੂਰਣ, ਹਰ ਮੁੰਡੇ ਲਈ ਇੱਕ ਕੁੜੀ – ਮੈਨੂੰ ਗੁਜਾਰਾ ਮੁੜ ਮੇਰੇ ਰਾਹ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ.
ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਹ ਸਪੱਸ਼ਟ ਸੀ: ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ ਔਰਤਾਂ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਅੱਗੇ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਸੱਜਣਾਂ ਨੂੰ ਰਿਸੈਪਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ. ਅਸੀਂ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਾਲ ਨਾਸ਼ਤਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, ਤੈਰਨਾ, ਸ਼ਾਵਰ – ਦੂਰੀ 'ਤੇ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਕੁੱਤੇ ਦੀ ਪੂਛ ਨੂੰ ਸਮੇਂ-ਸਮੇਂ 'ਤੇ ਹਿਲਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਦੇਖਦੇ ਹਾਂ – ਇਸ ਲਈ ਸਭ ਕੁਝ ਠੀਕ ਹੈ. ਨੂੰ 2 ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਥੱਕੇ ਹੋਏ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਘੰਟਿਆਂ ਲਈ ਕਾਰ ਵਿਚ ਪਾਉਂਦੇ ਹਾਂ, ਬਾਕੀ ਦਿਨ ਕੁੱਤੇ ਦੇ ਘਰ ਤੋਂ ਕੋਈ ਹੋਰ ਆਵਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਸੁਣਾਈ ਦਿੰਦੀ.
ਰਸਤੇ ਵਿਚ ਦਿਮਿਤਰੀਓਸ ਦੇ ਮਲਬੇ 'ਤੇ ਇਕ ਫੋਟੋ ਪੁਆਇੰਟ ਹੈ – ਜਹਾਜ਼ ਹੈ 1981 ਇੱਥੇ ਫਸਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਇੱਕ ਫੋਟੋ ਮੋਟਿਫ ਵਜੋਂ ਜੰਗਾਲ ਰਿਹਾ ਹੈ. ਗਿਥੀਓ ਦੇ ਮੱਛੀ ਫੜਨ ਵਾਲੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਆਪਣੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਨੂੰ ਫੈਲਾਉਂਦੇ ਹਾਂ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਅਸੀਂ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਕੋਕਲਾ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੇ – ਇੱਕ 100 ਸੀਲੇਨ ਡੌਰਫ ਨੂੰ ਰਾਤ ਲਈ ਜਗ੍ਹਾ ਮਿਲਦੀ ਹੈ.
ਅਸੀਂ ਹੁਣ ਪੇਲੋਪੋਨੀਜ਼ ਦੀ ਵਿਚਕਾਰਲੀ ਉਂਗਲੀ 'ਤੇ ਹਾਂ, ਮਨੀ ਨਾਮਕ ਖੇਤਰ. ਇਲਾਕਾ ਪਰਾਹੁਣਚਾਰੀ ਤੋਂ ਰਹਿਤ ਹੈ, ਸਪਾਰਸ ਅਤੇ ਉਸੇ ਸਮੇਂ ਬਹੁਤ ਹੀ ਦਿਲਚਸਪ. ਇੱਥੇ ਸ਼ਰਨਾਰਥੀ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ, ਸਮੁੰਦਰੀ ਡਾਕੂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸ਼ੌਕੀਨ ਲੁਕੇ ਹੋਏ ਹਨ – ਕੋਈ ਇਸਦੀ ਸਹੀ ਕਲਪਨਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਮਨੀ ਦੇ ਅਸਲ ਵਾਸੀ ਦਹਾਕਿਆਂ ਤੋਂ ਪਰਿਵਾਰਕ ਝਗੜਿਆਂ ਵਰਗੀਆਂ ਚੰਗੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠ ਰਹੇ ਸਨ, ਖੂਨ ਦਾ ਬਦਲਾ ਅਤੇ ਆਨਰ ਕਿਲਿੰਗ ਵਿਚ ਰੁੱਝੇ ਹੋਏ ਹਨ, ਪੁਰਾਣੇ ਰੱਖਿਆ ਟਾਵਰ ਹਰ ਜਗ੍ਹਾ ਲੱਭੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ. ਉਥੇ ਸਤਾਏ ਹੋਏ ਛੁਪੇ ਜ. ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਲਈ ਦੋਸ਼ੀ, ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਰਾਈਫਲਾਂ ਅਤੇ ਪਿਸਤੌਲਾਂ ਨਾਲ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਨੂੰ ਭਜਾਓ – ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਦੀ ਮੌਤ ਨਹੀਂ ਹੋ ਗਈ ਸੀ – ਡਰਾਉਣੀ ਕਲਪਨਾ – ਅਸਲ ਲਈ ਹੇਲੋਵੀਨ.
ਸਾਨੂੰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕੀ ਪਸੰਦ ਹੈ, ਹੈ, ਕਿ ਨਵੀਆਂ ਇਮਾਰਤਾਂ ਵੀ ਇਸੇ ਸ਼ੈਲੀ ਵਿੱਚ ਬਣੀਆਂ ਹਨ: ਸਾਰੇ ਪੱਥਰ ਦੇ ਘਰ ਹਨ (ਇਹੀ ਗੱਲ ਹੈ, ਇੱਥੇ ਬਹੁਤਾਤ ਵਿੱਚ ਹੈ: ਪੱਥਰ !!) ਟਾਵਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਵਿਚ ਕਮੀਆਂ ਵੀ ਬਣੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ. ਛੋਟੀਆਂ ਬਸਤੀਆਂ ਅੰਸ਼ਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਹੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ 4 – 5 ਘਰ, ਉਹ ਸਾਰੇ ਪਹਾੜਾਂ ਵਿੱਚ ਖਿੰਡੇ ਹੋਏ ਹਨ. ਕੋਕਲਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਪਾਰਕਿੰਗ ਥਾਂ ਹੈ, ਬਹੁਤ ਸ਼ਾਂਤ, ਸਿਰਫ਼ ਲਹਿਰਾਂ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ.
ਸ਼ਨੀਵਾਰ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਮਨੀ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਦੱਖਣੀ ਬਿੰਦੂ 'ਤੇ ਆਉਂਦੇ ਹਾਂ: Kap Tenaro – ਉਹ ਹੈ 2. ਸਭ ਤੋਂ ਦੱਖਣੀ ਸਿਰਾ (ਸਪੇਨ ਨੂੰ) ਮੁੱਖ ਭੂਮੀ ਯੂਰਪ ਤੋਂ. ਇਹ ਇੱਕ ਕੇਪ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਕਰਨ ਵਰਗਾ ਹੈ: ਸੰਸਾਰ ਦਾ ਅੰਤ ! ਇੱਥੋਂ ਅਸੀਂ ਤੁਰਦੇ ਹਾਂ 2 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੂਰ ਲਾਈਟਹਾਊਸ, ਹੰਸ-ਪੀਟਰ ਨੇ ਆਪਣਾ ਡਰੋਨ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਸਾਨੂੰ ਸਾਡੀ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਏਰੀਅਲ ਫੋਟੋ ਮਿਲਦੀ ਹੈ.
ਇਹ ਇੱਥੇ ਬਹੁਤ ਸੁੰਦਰ ਹੈ, ਕਿ ਅਸੀਂ ਰਾਤ ਭਰ ਵੀ ਰੁਕਦੇ ਹਾਂ. ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਮਿੰਨੀ-ਬੇ ਵਿੱਚ ਵੀ ਤੈਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ – ਇਹ ਸ਼ਨੀਵਾਰ ਵੀ ਹੈ, d.h. ਨਹਾਉਣ ਦਾ ਦਿਨ !
ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਕੁਝ ਹੋਰ ਕੈਂਪਰ ਹਨ, ਇਸ ਲਈ ਨਵੇਂ ਮੁਕਾਬਲੇ ਹਨ.
ਐਤਵਾਰ ਦੀ ਸਵੇਰ ਨੂੰ ਨਾਸ਼ਤੇ 'ਤੇ ਚੀਨੀਆਂ ਦੇ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਦੁਆਰਾ ਸਾਡੇ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ: ਉਹ ਸਾਡੀ ਹੈਨਰੀਏਟ ਬਾਰੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਹਨ, ਇੱਕ ਇੱਕ ਕਰਕੇ ਉਹ ਸਾਰੇ ਸਾਡੇ ਲਿਵਿੰਗ ਰੂਮ ਵੱਲ ਦੇਖਦੇ ਹਨ, ਰਸੋਈ ਅਤੇ ਬਾਥਰੂਮ, ਸੈਲ ਫੋਨ ਦੀਆਂ ਸੈਂਕੜੇ ਫੋਟੋਆਂ ਲਈਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਕੁੱਤੇ ਘੁੱਟੇ ਹੋਏ ਹਨ, ਹਰ ਕੋਈ ਉਲਝਣ ਵਿੱਚ ਗੱਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਲਗਭਗ ਹੈਨਰੀਟ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਕੁੱਤਿਆਂ ਨੂੰ ਵੇਚ ਦਿੱਤਾ – ਉਹ ਸਾਨੂੰ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ !! ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਹ ਇੱਕ ਵਾਹਨ ਵਜੋਂ ਇੱਕ MAN ਵਾਹਨ ਦੀ ਬਜਾਏ ਇੱਕ ਮਰਸਡੀਜ਼ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਕਰੇਗਾ – ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਸਮਝੌਤੇ 'ਤੇ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੇ ਹਾਂ – ਵੀ ਚੰਗਾ !!
ਮਨੀ ਦੇ ਪੱਛਮ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਦੀ ਡਰਾਈਵ 'ਤੇ, ਅਸੀਂ ਵਾਥੀਆ ਦੇ ਉਜਾੜ ਪਿੰਡ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕਰਦੇ ਹਾਂ. 1618 ਇੱਥੇ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ 20 ਪਰਿਵਾਰ, ਇੱਕ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਪਰਿਵਾਰਕ ਝਗੜਾ (!!) ਹਾਲਾਂਕਿ, ਆਬਾਦੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਤਿੱਖੀ ਗਿਰਾਵਟ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ, ਤਾਂਕਿ 1979 ਕੋਈ ਵੀ ਨਹੀਂ ਬਚਿਆ ਸੀ. ਸਹੂਲਤ ਵੀ ਸਿਰਫ਼ ਪਿੱਛੇ ਰਹਿ ਗਈ ਸੀ – ਇੱਕ ਸੱਚਮੁੱਚ ਦਿਲਚਸਪ ਭੂਤ ਸ਼ਹਿਰ.
ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ, ਤੁਸੀਂ ਟਾਵਰਾਂ ਦੀ ਉਚਾਈ ਦੁਆਰਾ ਦੱਸ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਕਿੰਨਾ ਅਮੀਰ ਪਰਿਵਾਰ ਸੀ – ਬਸ ਟਾਵਰ ਉੱਚਾ, ਜਿੰਨਾ ਅਮੀਰ ਪਰਿਵਾਰ – ਤੁਹਾਨੂੰ ਜ਼ਮੀਨ ਦੇ ਰਜਿਸਟਰ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਸੀ- ਜਾਂ ਬੈਂਕ ਸਟੇਟਮੈਂਟ – ਇਹ ਕਿੰਨਾ ਆਸਾਨ ਹੈ !
ਅਸੀਂ ਓਇਟਲੋ ਦੇ ਬੀਚ 'ਤੇ ਦੁਪਹਿਰ ਨੂੰ ਤੈਰਾਕੀ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਸੈਰ ਲਈ ਜਾਣਾ, ਕੱਪੜੇ ਧੋਣਾ ਅਤੇ ਮੱਛੀਆਂ ਫੜਨਾ ! ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਮੱਛੀ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕੱਟਦੀ ਹੈ – ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਰਾਤ ਦੇ ਖਾਣੇ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਉਹ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ.
ਅੱਜ ਦੇ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਵਿੱਚ ਕੀ ਹੈ – ਅਤੇ, ਅਸੀਂ ਅੰਡਰਵਰਲਡ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕਰਦੇ ਹਾਂ !! ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਕਿਸ਼ਤੀ ਨਾਲ ਅਸੀਂ ਡੀਰੋਸ ਦੀਆਂ ਗੁਫਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ, ਇੱਕ stalactite ਗੁਫਾ, ਜੋ ਕਿ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ 15.400 m ਲੰਬਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ – ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਗ੍ਰੀਸ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਲੰਬੀ ਗੁਫਾ. ਅਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਹੀਂ ਬਣਾ ਸਕਦੇ, ਪਰ ਛੋਟਾ ਦੌਰ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਹੈ. ਮੈਂ ਇੱਕ ਜਾਦੂਈ ਪਰੀ ਕਹਾਣੀ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਵਾਂਗ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹਾਂ, ਦੁਸ਼ਟ ਜਾਦੂਗਰੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਅੰਡਰਵਰਲਡ ਵੱਲ ਲੁਭਾਇਆ ਗਿਆ. ਰੱਬ ਦਾ ਸ਼ੁਕਰ ਹੈ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਮੇਰਾ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਹੈ, ਇਹ ਮੈਨੂੰ ਉੱਪਰਲੇ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਲਿਆਉਂਦਾ ਹੈ.
ਸੂਰਜ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਅਸੀਂ ਅਰਿਓਪੋਲਿਸ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਅੱਗੇ ਆਉਂਦੇ ਹਾਂ. ਲੈਫਟੀਨੈਂਟ. ਗਾਈਡ ਬੁੱਕ ਜਗ੍ਹਾ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਇਹ ਇੱਕ ਸੂਚੀਬੱਧ ਇਮਾਰਤ ਵੀ ਹੈ. ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਨਿਰਾਸ਼ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ, ਇੱਥੇ ਦੇਖਣ ਲਈ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਵੀ ਵਧੀਆ ਨਹੀਂ ਹੈ – ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਅਸੀਂ ਧਿਆਨ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੇ, ਕਿ ਅਸੀਂ ਗਲਤ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਚਲੇ ਗਏ ਹਾਂ. ਵੀ, ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਸਭ ਕੁਝ ! ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ, ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਸੁੰਦਰ ਮਾਰਕੀਟ ਵਰਗ ਦੇ ਨਾਲ ਕਸਬੇ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਲੱਭਦੇ ਹਾਂ, ਵਧੀਆ ਗਲੀਆਂ, ਬਹੁਤ, ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਅਤੇ ਬਿਲਕੁਲ ਸਟਾਈਲਿਸ਼ ਕੈਫੇ ਅਤੇ ਟੇਵਰਨ (ਹਾਲਾਂਕਿ ਸਭ ਖਾਲੀ ਹਨ – ਇਹ ਸ਼ਾਇਦ ਨਵੰਬਰ ਦੇ ਮਹੀਨੇ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੈ).
ਕੋਈ ਘੋਸ਼ਣਾ ਨਹੀਂ !
ਅਸੀਂ ਕਰਦਮਾਈਲੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮ ਬਿਤਾਉਂਦੇ ਹਾਂ, ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਵੀ, ਸਮੁੰਦਰ ਦੁਆਰਾ ਲਗਭਗ ਅਲੋਪ ਹੋ ਗਿਆ ਪਿੰਡ. ਅਸੀਂ ਆਸ਼ਾਵਾਦੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਰਾਹ 'ਤੇ ਹਾਂ, ਇੱਕ ਹੋਰ ਖੁੱਲੀ ਜਗ੍ਹਾ ਲੱਭਣ ਲਈ – ਇਹ ਉਮੀਦ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਔਖਾ ਨਿਕਲਦਾ ਹੈ. ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਬੀਚ ਬਾਰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਯੂਨਾਨੀ ਸਲਾਦ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣਦੇ ਹਾਂ, ਯੂਨਾਨੀ ਵਾਈਨ (ਇਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਚੰਗਾ ਸੁਆਦ ਨਹੀਂ ਹੈ) ਅਤੇ ਸੂਰਜ ਡੁੱਬਣ ਵੇਲੇ ਯੂਨਾਨੀ ਸੈਂਡਵਿਚ !
09.11.2021 – ਸਾਫ਼ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਵੇਰ ਦਾ ਇਸ਼ਨਾਨ, ਅਜੇ ਵੀ ਸੁਹਾਵਣਾ ਗਰਮ ਪਾਣੀ, ਨਾਸ਼ਤਾ ਬਾਹਰ, ਅਰਾਮਦੇਹ ਕੁੱਤੇ – ਅਚਾਨਕ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਦੋਸਤਾਨਾ ਯੂਨਾਨੀ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਇੱਕ ਬੇਮਿਸਾਲ ਸਮਝ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਥੇ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਨਹੀਂ ਹੈ ?? ਅਸੀਂ ਉਸਦੀ ਪਾਰਕਿੰਗ ਵਿੱਚ ਪਾਰਕ ਕੀਤੀ ਜਾਪਦੀ ਹੈ – ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਸੌ ਮੁਫਤ ਸਥਾਨ ਵੀ ਹਨ – ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਮਝਣ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਠੀਕ ਹੈ, ਅਸੀਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਅਸੀਂ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਸਭ ਕੁਝ ਇਕੱਠਾ ਕਰ ਲਿਆ ਅਤੇ ਰਵਾਨਾ ਹੋ ਗਏ. ਅਸੀਂ ਸਮੁੰਦਰ ਨੂੰ ਛੱਡ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਪਾਸ ਸੜਕ ਅਤੇ ਮਾਈਸਟ੍ਰਾਸ ਲਈ ਇੱਕ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਲੈਂਡਸਕੇਪ ਉੱਤੇ ਗੱਡੀ ਚਲਾਓ.
ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਪੁਰਾਣੇ ਬਿਜ਼ੰਤੀਨ ਬਰਬਾਦ ਹੋਏ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਇਹ ਜਲਦੀ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ: ਕੁੱਤਿਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਇੱਥੇ ਆਉਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਨਹੀਂ ਹੈ !! ਇਸ ਲਈ ਮੇਰੇ ਫੋਟੋਗ੍ਰਾਫਰ ਨੂੰ ਅੱਜ ਇਕੱਲੇ ਮਾਈਸਟ੍ਰਾਸ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਹੈ, ਕੁੱਤੇ ਅਤੇ ਮੈਂ ਦੂਰੋਂ ਜਗ੍ਹਾ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹਾਂ (ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਦੇਖਣ ਯੋਗ ਹੈ), ਜੈਤੂਨ ਦੇ ਬਾਗਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਦੀ ਸੈਰ ਕਰੋ, ਪਿੰਡ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਬਿੱਲੀਆਂ ਨੂੰ ਡਰਾ ਦਿਓ, ਤਸੱਲੀ ਵਜੋਂ ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਕੁਝ ਜੈਤੂਨ ਅਤੇ ਸੰਤਰੇ ਚੋਰੀ ਕਰੋ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਾਲ ਹੈਨਰੀਏਟ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਫੋਟੋਗ੍ਰਾਫਰ ਦੇ ਨਤੀਜਿਆਂ ਨੂੰ ਵੇਖਦਾ ਹਾਂ – ਕਿਰਤ ਦੀ ਸੰਪੂਰਣ ਵੰਡ.
ਓ 
ਮਿਸਟਰ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ 1249 ਕਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਕੰਪਲੈਕਸ ਦੀ ਉਸਾਰੀ ਦੇ ਨਾਲ ਉੱਤਰੀ ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਬਾਰ-ਸੁਰ-ਔਬੇ ਤੋਂ ਵਿਲਹੇਲਮ II ਵਾਨ ਵਿਲੇਹਾਰਡੌਇਨ ਦੁਆਰਾ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਉਸਦੇ ਭਰਾ ਨੂੰ ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀ ਸਮਰਾਟ ਨੇ ਫੜ ਲਿਆ ਅਤੇ ਮਹਿਲ ਨੂੰ ਸਮਰਪਣ ਕਰਕੇ ਹੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਜ਼ਾਦ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ।. ਕਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਹੇਠਾਂ, ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਵਸਨੀਕਾਂ ਵਾਲਾ ਇੱਕ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਸ਼ਹਿਰ ਉਭਰਿਆ. 1460 ਮਿਸਟ੍ਰਾਸ ਨੂੰ ਓਟੋਮਨ ਦੁਆਰਾ ਜਿੱਤ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, 1687 ਇਹ ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਆਇਆ, ਪਰ ਡਿੱਗ ਗਿਆ 1715 ਓਟੋਮਨ ਤੁਰਕਾਂ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਪਰਤਿਆ (ਜੋ ਬਸ ਇਹ ਸਭ ਯਾਦ ਰੱਖ ਸਕਦਾ ਹੈ ?). ਰੂਸੋ-ਤੁਰਕੀ ਯੁੱਧ ਦੇ ਦੌਰਾਨ 1770 ਸ਼ਹਿਰ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਬਾਹ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਆਜ਼ਾਦੀ ਲਈ ਯੂਨਾਨੀ ਸੰਘਰਸ਼ ਵਿੱਚ 1825 ਫਿਰ ਇਸ ਲਈ ਤਬਾਹ, ਕਿ ਉਹ ਪੁਨਰ-ਨਿਰਮਾਣ ਤੋਂ ਪਰਹੇਜ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ. ਹੁਣ, ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ, ਸੈਲਾਨੀਆਂ ਨੇ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਮੁੜ ਆਪਣੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ.
ਅਸੀਂ ਮਿਸਟ੍ਰਾਸ ਅਤੇ ਕਾਲਮਾਤਾ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੇ ਸਥਾਨ 'ਤੇ ਰਾਤ ਬਿਤਾਉਂਦੇ ਹਾਂ (1.300 ਮੀਟਰ ਦੀ ਉਚਾਈ) ਇਕੱਲੇ ਹੀ – ਮੈਨੂੰ ਉਮੀਦ ਹੈ ਕਿ ਕੱਲ੍ਹ ਸਵੇਰੇ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ, ਕਿ ਅਸੀਂ ਉਸਦੀ ਪਾਰਕਿੰਗ 'ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ !
ਘਾਟੀ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਤੁਸੀਂ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਹੋ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਕਲਾਮਾਤਾ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਲਿਡਲ ਦੋਸ਼ ਚਮਕਦਾ ਹੈ – ਮੇਰਾ ਡਰਾਈਵਰ ਬ੍ਰੇਕ ਮਾਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ. ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਮੈਂ ਸੱਚਮੁੱਚ ਅਜਿਹੇ ਪਤਨਸ਼ੀਲ ਸਟੋਰ ਵਿੱਚ ਖਰੀਦਦਾਰੀ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ – ਪਰ ਕੁਝ ਚੀਜ਼ਾਂ ਬਹੁਤ ਹਨ, ਬਹੁਤ ਸਸਤਾ ਅਤੇ ਬਿਹਤਰ (ਪਲਾਸਟਿਕ ਦੀ ਬੋਤਲ ਤੋਂ ਗ੍ਰੀਕ ਵਾਈਨ ਦੀ ਤੀਜੀ ਬੋਤਲ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਾਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਇੱਕ ਸੁਆਦੀ ਬੂੰਦ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ – ਅਤੇ ਇੱਕ ਆਮ ਸੁਪਰਮਾਰਕੀਟ ਵਿੱਚ ਵਾਈਨ ਦੀ ਇੱਕ ਕੱਚ ਦੀ ਬੋਤਲ ਦੀ ਕੀਮਤ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਘੱਟੋ ਘੱਟ 15 ਹੁੰਦੀ ਹੈ,– € – ਕਿਸੇ ਵੀ ਕਾਰਨ ਕਰਕੇ). ਇਸ ਲਈ, ਸਟਾਕ ਮੁੜ ਭਰੇ, ਇਹ ਚੱਲ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਇਹ ਲਗਭਗ ਤੰਗ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ: ਤੁਸੀਂ ਇੱਥੇ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ 50 ਯੂਨੈਸਕੋ ਵਰਲਡ ਹੈਰੀਟੇਜ ਸਾਈਟ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਡਰਾਈਵ ਕਰੋ, ਇੱਕ ਪੁਰਾਤੱਤਵ ਸਾਈਟ, ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਮੱਛੀ ਫੜਨ ਵਾਲਾ ਪਿੰਡ , ਇੱਕ ਸੁਪਨੇ ਦਾ ਬੀਚ ਜਾਂ ਕੁਝ ਹੋਰ ਵਧੀਆ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਹੈ. Alt-Messene ਅਜਿਹੀ ਖੁਦਾਈ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਚੱਕਰ ਹੈ 15 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ – ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਛੱਡ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ ??? ਲੈਫਟੀਨੈਂਟ. ਅੱਜ ਸਾਡੀ ਕਿਰਤ ਵੰਡ ਦੀਆਂ ਫੋਟੋਆਂ ਖਿੱਚਣ ਦੀ ਵਾਰੀ ਹੈ – ਅਤੇ ਖੁਦਾਈ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ. Messene ਸੀ 369 v.Chr. ਮੈਸੇਨੀਆ ਦੇ ਨਵੇਂ ਰਾਜ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਵਜੋਂ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਇੱਕ ਵਧਿਆ ਹੋਇਆ ਵਪਾਰਕ ਸ਼ਹਿਰ ਸੀ ਅਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਤਬਾਹ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਸੀ. ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਥੀਏਟਰ ਦੇ ਅਵਸ਼ੇਸ਼ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਇੱਕ ਅਗੋਰਾ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮੰਦਰ, ਬਾਥਹਾਊਸ, ਸ਼ਹਿਰ ਦੀਆਂ ਕੰਧਾਂ ਅਤੇ ਇੱਕ ਵੱਡੀ, ਐਂਟੀਕ ਸਟੇਡੀਅਮ – ਸਭ ਸੁੰਦਰ ਦੇ ਇੱਕ, ਅਸੀਂ ਹੁਣ ਤੱਕ ਦੇਖਿਆ ਹੈ.
ਅਸੀਂ ਕਲਾਮਾਤਾ ਦੇ ਬੀਚ 'ਤੇ ਸ਼ਾਮ ਬਿਤਾਉਂਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸੂਰਜ ਡੁੱਬਣ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਅਗਲੀ ਹਾਈਲਾਈਟ ਮੇਰੇ ਲਈ ਨਾਸ਼ਤੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ: ਇੱਥੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਗਰਮ ਪਾਣੀ ਦੇ ਬੀਚ ਸ਼ਾਵਰ ਹਨ – ਮੈਨੂੰ ਯਕੀਨ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ, ਇਸ ਤੋਹਫ਼ੇ ਨੂੰ ਮਿੰਟਾਂ ਲਈ ਵਰਤੋ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਮੇਰੀ ਚਮੜੀ ਦਾ ਆਖਰੀ ਪੈਚ ਪੋਰ-ਮੁਕਤ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ. ਕੁਝ ਵੀ ਹੋਵੇ, ਅੱਜ ਮੁੰਡੇ ਮੈਨੂੰ ਮੇਰੀ ਮਹਿਕ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਪਛਾਣਦੇ.
ਅੱਜ ਅਗਲਾ ਸਟਾਪ ਕੋਰੋਨੀ ਹੈ, ਇੱਕ ਖੰਡਰ ਕਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਨਾਲ ਪੈਲੋਪੋਨੀਜ਼ ਦੀ ਪੱਛਮੀ ਉਂਗਲੀ ਦੇ ਸਿਰੇ 'ਤੇ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਮੱਛੀ ਫੜਨ ਵਾਲਾ ਪਿੰਡ. ਜਗ੍ਹਾ ਕਾਫ਼ੀ ਵਧੀਆ ਹੈ, ਪਰ ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਅਸੀਂ ਬਹੁਤ ਵਿਗੜ ਗਏ ਹਾਂ, ਕਿ ਅਸੀਂ ਇੰਨੇ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਨਹੀਂ ਹਾਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਯਾਤਰਾ ਗਾਈਡ ਨੇ ਸੁਝਾਅ ਦਿੱਤਾ ਹੈ.
ਸੈਰ ਕਰਨ ਦੇ ਦੌਰੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਟੂਰ ਮੇਥੋਨੀ ਤੱਕ ਜਾਰੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਇੱਥੇ ਪੁਰਾਣਾ ਕਿਲ੍ਹਾ ਕੋਰੋਨੀ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਹੈ. ਪਿੰਡ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਬੀਚ 'ਤੇ ਪਾਰਕਿੰਗ ਦੀ ਵਧੀਆ ਥਾਂ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਇੱਥੇ ਰਾਤ ਭਰ ਖੜੇ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹੋ. ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ ਅਸੀਂ ਕਿਲ੍ਹੇ ਦਾ ਦੌਰਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ – ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਉਤਾਰ ਚੁੱਕੀ ਹੈ 15.00 ਬੰਦ ਹੈ ਅਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਕਿਸੇ ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰ ਦੀ ਆਗਿਆ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਅਸੀਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸੋਚ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਕੀ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ 2 ਅਗਲੀ ਵਾਰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਗਾਈਡ ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਜੋਂ ਨਾ ਛੱਡੋ – ਕੀ ਇਹ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਯੋਗ ਹੈ ???
ਅਗਲੇ ਦਿਨ (ਇਹ ਸ਼ੁੱਕਰਵਾਰ, ਦੀ 12.11.) ਦੁਬਾਰਾ ਸੱਚਮੁੱਚ ਸੁੰਦਰ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ – ਸਿਗਨਲ, ਅਗਲੇ ਸੁਪਨੇ ਵਾਲੇ ਬੀਚ ਵੱਲ ਜਾਣ ਲਈ. ਇਸ ਲਈ ਅਸੀਂ ਪਾਇਰੋਸ ਦੇ ਕਸਬੇ ਰਾਹੀਂ ਨਵਾਰਿਨੋ ਦੀ ਖਾੜੀ ਤੱਕ ਤੱਟ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਗੱਡੀ ਚਲਾਉਂਦੇ ਹਾਂ. ਇੱਥੇ 'ਤੇ ਹੋਈ 20. ਅਕਤੂਬਰ 1827 ਓਟੋਮੈਨ-ਮਿਸਰ ਦੇ ਬੇੜੇ ਅਤੇ ਫ੍ਰੈਂਚ ਦੇ ਸਹਿਯੋਗੀ ਸੰਘ ਵਿਚਕਾਰ ਆਖਰੀ ਮਹਾਨ ਜਲ ਸੈਨਾ ਦੀ ਲੜਾਈ, ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਅਤੇ ਰੂਸੀ ਜਹਾਜ਼. ਸਹਿਯੋਗੀਆਂ ਨੇ ਸੁਲਤਾਨ ਦੇ ਪੂਰੇ ਬੇੜੇ ਨੂੰ ਡੁਬੋ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਯੂਨਾਨੀ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਰਾਜ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਦੀ ਨੀਂਹ ਰੱਖੀ।.
ਇਹ ਇਤਿਹਾਸਕ ਪਾਣੀ ਨਹਾਉਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਹੈ, ਸਾਨੂੰ ਇੱਕ ਹੋਰ ਖਾਲੀ ਜਗ੍ਹਾ ਮਿਲੀ. ਹਰ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਖਾੜੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕੈਂਪਰ ਛੁਪਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ (ਜਾਂ ਦੋ), ਅਸੀਂ ਖੁਸ਼ਕਿਸਮਤ ਹਾਂ, ਇੱਕ VW ਬੱਸ ਸਿਰਫ਼ ਪੈਕਿੰਗ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਸਾਨੂੰ ਅਗਲੀ ਕਤਾਰ ਵਿੱਚ ਸੀਟ ਮਿਲਦੀ ਹੈ. ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਕਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਦੌਰੇ 'ਤੇ, ਅਸੀਂ ਦੁਪਹਿਰ ਨੂੰ ਪੁਰਾਣੇ ਕਿਲੇ ਪਾਲੇਓਕਾਸਟ੍ਰੋ 'ਤੇ ਚੜ੍ਹਦੇ ਹਾਂ. ਇੱਕ ਵਾਰ ਸਿਖਰ 'ਤੇ, ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਲੈਂਡਸਕੇਪ ਸਾਡੇ ਸਾਹਮਣੇ ਫੈਲਦਾ ਹੈ – ਬਲਦ ਬੇਲੀ ਬੇਲੀ, ਝੀਲ, ਤੱਟ ਅਤੇ ਨੇੜਲੇ ਟਾਪੂ. ਇਸ ਲਈ ਅਸੀਂ ਕੱਲ੍ਹ ਲਈ ਆਪਣੇ ਟੀਚੇ ਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ – ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਬਲਦ-ਬੇਲੀ ਬੇ – ਕੇਵਲ ਨਾਮ ਹੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਹੈ !
ਖਾੜੀ ਦੇ ਰਸਤੇ 'ਤੇ ਅਸੀਂ ਜੈਤੂਨ ਦੀ ਪ੍ਰੈਸ ਪਾਸ ਕਰਦੇ ਹਾਂ – ਛੋਟਾ ਰੁਕਣ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ ! ਸਾਰਾ ਸਮਾਂ ਅਸੀਂ ਇੱਥੇ ਜੈਤੂਨ ਦੀ ਵਾਢੀ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, ਹੁਣ ਅਸੀਂ ਵੀ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ, ਇਸ ਤੋਂ ਸੁਆਦੀ ਤੇਲ ਕਿਵੇਂ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਸਾਨੂੰ ਸਭ ਕੁਝ ਨੇੜੇ ਤੋਂ ਦੇਖਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਹੈ, ਬੇਸ਼ੱਕ ਅਸੀਂ ਵੀ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਕੁਝ ਲੈਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ. ਤੁਹਾਨੂੰ ਡੱਬਾ ਆਪ ਲੈਣਾ ਪਵੇਗਾ, ਫਿਰ ਤੁਸੀਂ ਤੇਲ ਨੂੰ ਤਾਜ਼ੇ ਟੈਪ ਕਰੋ – ਅਸੀਂ ਰਾਤ ਦੇ ਖਾਣੇ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ !!
ਸਫਲ ਖਰੀਦ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਅਸੀਂ ਅੱਗੇ ਵਧਦੇ ਹਾਂ – ਅਤੇ ਸਾਡੀਆਂ ਅੱਖਾਂ 'ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਾ ਕਰੋ: ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਫਲੇਮਿੰਗੋ ਦੇ ਟਨ ਹਨ !! ਇਸ ਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਰੋਕ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਵੱਡੇ ਲੈਂਸ 'ਤੇ ਪੇਚ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਟ੍ਰਾਈਪੌਡ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢੋ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਲੈਂਸ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਪੰਛੀ ਹਨ !! ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੈ, ਅਸੀਂ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਕਰਦੇ ਹਾਂ 300 ਫੋਟੋਆਂ – ਤੁਸੀਂ ਬੱਸ ਰੋਕ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ 🙂 – ਇਹ ਅੱਜ ਰਾਤ ਮਜ਼ੇਦਾਰ ਹੋਣ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਖੂਬਸੂਰਤ ਫੋਟੋਆਂ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਨੀ ਪਵੇ.
ਫਿਰ ਤੁਸੀਂ ਕੌਣ ਹੋ ?? 
ਇਹ ਕਿਸ ਕਿਸਮ ਦਾ ਫਲੇਮਿੰਗੋ ਹੈ ?? 
ਫੋਟੋਸ਼ੂਟ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅਸੀਂ ਪੁਰਾਣੀ ਜਗ੍ਹਾ 'ਤੇ ਵਾਪਸ ਚਲੇ ਗਏ, ਹੁਣ ਬੀਚ ਸ਼ਾਵਰ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਨਾਲ ਪਹਿਲੀ ਕਤਾਰ ਵਿੱਚ ਜਗ੍ਹਾ ਖਾਲੀ ਹੈ – ਅਸੀਂ ਹੁਣੇ ਉੱਥੇ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਹਾਂ 2 ਦਿਨ ਵੱਧ. ਅਸੀਂ ਦਿਨ ਤੈਰਾਕੀ ਵਿੱਚ ਲੰਘਦੇ ਹਾਂ, ਸ਼ਾਵਰ, sonnen (!) – ਧੁੰਦ ਉੱਤੇ ਘਰ 'ਤੇ Erfelder ਜਦਕਿ, ਬਾਰਿਸ਼ ਅਤੇ ਠੰਡ ਲਈ ਰੋਵੋ.
ਇੱਕ ਤਬਦੀਲੀ ਲਈ: ਇੱਕ ਸੂਰਜ ਚੜ੍ਹਨਾ !
ਸਾਡੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਸਪਲਾਈਆਂ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਖਤਮ ਹੋ ਰਹੀਆਂ ਹਨ, ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ ਸਾਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣਾ ਪਏਗਾ !! ਸੋਮਵਾਰ ਸਾਨੂੰ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸੂਰਜ ਚੜ੍ਹਨ ਨਾਲ ਜਗਾਉਂਦਾ ਹੈ (ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਅੱਜ ਲਈ ਮੌਸਮ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਖਰਾਬ ਸੀ ??). ਸਵੇਰ ਦੇ ਇਸ਼ਨਾਨ ਅਤੇ ਬਰਫ਼-ਠੰਡੇ ਸ਼ਾਵਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵਿਆਪਕ ਜਾਗਣਾ, ਅਸੀਂ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਆਈਫਲ ਟਾਵਰ ਦੀ ਖੋਜ ਕਰਦੇ ਹਾਂ (ਨਹੀਂ, ਕੋਈ ਫੋਟੋ ਮੋਂਟੇਜ ਨਹੀਂ, ਇਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਥੇ ਮੌਜੂਦ ਹੈ), ਇਸਦੇ ਪਿੱਛੇ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਸੁਪਰਮਾਰਕੀਟ, ਅਸੀਂ ਦੁਬਾਰਾ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹਾਂ. Park4Night ਐਪ ਨੂੰ ਬ੍ਰਾਊਜ਼ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ, ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਝਰਨਾ ਮਿਲਿਆ, ਜੋ ਸਾਡੇ ਰੂਟ 'ਤੇ ਹੈ. ਵੀ, ਅੱਜ ਬੀਚ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਜੰਗਲ ਦਾ ਦਿਨ ਹੈ – ਵਿਭਿੰਨਤਾ ਲਾਜ਼ਮੀ ਹੈ. ਝਰਨੇ ਦੀ ਸੜਕ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਖੜ੍ਹੀ ਅਤੇ ਤੰਗ ਹੈ – ਬੀਚ 'ਤੇ ਆਲਸੀ ਦਿਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਐਡਰੇਨਾਲੀਨ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਚੰਗਾ ਹੈ. ਉਦੋਂ ਹੀ ਉਹ ਪਹਾੜੀ ਅਹਿਸਾਸ: – ਇਹ ਬਹੁਤ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਵਧਦਾ ਹੈ- ਅਤੇ ਹੇਠਾਂ, ਫੇਰਾਟਾ ਰਾਹੀਂ ਕੁਝ ਨੂੰ ਚੜ੍ਹਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ – ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਵੈਨੇਜ਼ੁਏਲਾ ਦੀ ਭਾਵਨਾ: ਸਾਨੂੰ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਝਰਨੇ ਨਾਲ ਨਿਵਾਜਿਆ ਗਿਆ ਹੈ !! ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮੁੰਡਿਆਂ ਲਈ ਇੱਕ ਕਾਕਟੇਲ ਬਾਰ ਹੈ – Neda ਕਾਕਟੇਲ ਦੇ ਨਾਲ – ਸੁਪਰ ਸਵਾਦ ਅਤੇ ਤਾਜ਼ਗੀ !
ਫਿਲੀਆਟਰਾ ਵਿੱਚ ਆਈਫਲਟਰਮ 
ਫਰੋਡੋ ਅਤੇ ਕਵਾਪੋ ਲਈ ਕਾਕਟੇਲ ਬਾਰ 
ਰੌਕ ਚੈਪਲ 
ਨੇਡਾ ਝਰਨੇ
ਪਹਾੜਾਂ ਵਿੱਚ ਰਾਤ ਬਹੁਤ ਠੰਡੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ – ਬ੍ਰੇਕਫਾਸਟ ਬ੍ਰੀਫਿੰਗ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੋਈ ਵੋਟ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਸਪੱਸ਼ਟ ਬਹੁਮਤ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ: 3 ਇਸ ਲਈ ਵੋਟ ਕਰੋ, ਇੱਕ ਪਰਹੇਜ਼ (ਕੁੱਤੇ ਦੇ ਘਰ ਦੇ ਬਾਹਰ ਘੁਰਾੜੇ): ਅਸੀਂ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ. ਜ਼ਕਾਰੋ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਰਸਤਾ ਹੈ, ਜੋ ਸਿੱਧਾ ਬੀਚ ਵੱਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ – ਸਟ੍ਰੈਂਡ – ਇਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸਹੀ ਸ਼ਬਦ ਨਹੀਂ ਹੈ: ਇੱਥੇ ਹਨ 7 ਵਧੀਆ ਰੇਤਲੇ ਬੀਚ ਦੇ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਅਤੇ ਦੂਰ-ਦੂਰ ਤੱਕ ਕੋਈ ਨਹੀਂ – ਇਹ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ਯੋਗ ਹੈ !
ਤੈਰਾਕੀ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਹੈ, ਮੌਸਮ, ਤਾਪਮਾਨ, ਲਹਿਰਾਂ – ਸਭ ਕੁਝ ਫਿੱਟ ਹੈ. Quappo ਅਤੇ Frodo ਵਿੱਚ ਹਨ 7. ਕੁੱਤੇ ਦਾ ਸਵਰਗ, ਖੁਦਾਈ, ਖੇਡਣ ਲਈ – ਬਸ ਸ਼ੁੱਧ ਜੋਈ ਦੇ ਵਿਵਰੇ !
ਰਤੇਟ ਮਲ, ਜਿਸ ਦੀ ਚਮੜੀ ਵਿਚ ਹੁਣ ਰੇਤ ਦੇ ਪੰਜਾਹ ਹਜ਼ਾਰ ਤਿੰਨ ਸੌ ਇਕਾਈ ਦਾਣੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਹ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੌਂ ਗਿਆ ਹੈ ?? ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਅਸੀਂ ਅਗਲੇ ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਇੱਥੇ ਰਹੇ.
ਹੈਨਰੀਏਟ ਦੀ ਆਖਰੀ ਦਰਾੜ ਵਿੱਚ ਰੇਤ ਦੇ ਇੱਕ ਦਾਣੇ ਦੇ ਫਸਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਚਲੋ ਕੁਝ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਚੱਲੀਏ: ਅਗਲਾ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਰੇਤਲਾ ਬੀਚ: ਇੱਥੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਛੱਡੇ ਹੋਏ ਹਨ, ਟੁੱਟਦੇ ਘਰ, ਇਹ ਥੋੜਾ ਡਰਾਉਣਾ ਹੈ ? ਇਹ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣਾ ਦਿਲਚਸਪ ਹੋਵੇਗਾ, ਇੱਥੇ ਕੀ ਹੋਇਆ – ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਾਰੇ ਘਰ ਗੈਰ-ਕਾਨੂੰਨੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਬਣਾਏ ਗਏ ਸਨ, ਸ਼ਾਇਦ ਵਸਨੀਕ ਸੁਨਾਮੀ ਤੋਂ ਡਰਦੇ ਸਨ, ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਖੇਤਰ ਦੂਸ਼ਿਤ ਹੈ , ਸ਼ਾਇਦ ਇੱਥੇ ਜੰਗਲੀ ਡਾਇਨਾਸੌਰ ਹਨ, ਸ਼ਾਇਦ ਮੰਗਲ ਗ੍ਰਹਿ ਤੋਂ ਲੋਕ ਇੱਥੇ ਹੇਠਾਂ ਆਏ ਹਨ …………. ??? ਸਭ ਕੁਝ ਇਕੋ ਹੈ, ਸਾਡੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਕੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ.
ਡਰੋਨ ਸਮੁੰਦਰ ਦੇ ਉੱਪਰ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਗਾਇਬ ਹੋ ਗਿਆ, ਪਰ ਕੁਝ ਬੇਨਤੀਆਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵਾਪਸ ਆਉਂਦਾ ਹੈ. ਮੀਂਹ ਦੀਆਂ ਪੰਜ ਬੂੰਦਾਂ ਅਸਮਾਨ ਤੋਂ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਉਹ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਦੇ ਨਾਲ ਹਨ, cheesy ਸਤਰੰਗੀ.
ਬੇਅੰਤ ਬੀਚ !
ਸਾਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ! 
ਸਤਰੰਗੀ ਪੀਂਘ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਹੈਨਰੀਏਟ
ਇਸ ਲਈ, ਅਸੀਂ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਰਾਮਦੇਹ ਅਤੇ ਅਰਾਮਦੇਹ ਹਾਂ, ਸਭਿਆਚਾਰ ਦਾ ਇੱਕ ਬਿੱਟ ਦੁਬਾਰਾ ਮੇਰੀ ਵਾਰੀ ਹੋਵੇਗੀ: ਮੌਸਮ ਸਭ ਕੁਝ ਦੇਣ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਓਲੰਪਿਕ ਲਈ ਬੰਦ !!!
ਹਮੇਸ਼ਾ ਵਾਂਗ, ਸਾਨੂੰ ਵੱਖ ਹੋਣਾ ਪਏਗਾ – ਮੈਨੂੰ ਇਤਿਹਾਸਕ ਪੱਥਰਾਂ 'ਤੇ ਜਾਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਹੈ, ਆਦਮੀ ਇਸ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਸੈਰ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕਰਦੇ ਹਨ. ਇਸ ਲਈ ਓਲੰਪਿਕ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਇੱਥੋਂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ – ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਧ 2.500 ਕਈ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ, ਵੱਡਾ ਸਟੇਡੀਅਮ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਅਤੇ ਲੌਰੇਲ ਪੁਸ਼ਪਾਂਤਰਾਂ ਬਾਰੇ ਸੀ (ਮੇਰਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਅਜੇ ਤੱਕ ਕੋਈ ਵਿਗਿਆਪਨ ਆਮਦਨ ਨਹੀਂ ਸੀ), 45.000 ਦਰਸ਼ਕ ਮੁਕਾਬਲਿਆਂ ਨੂੰ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਸਨ. ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਲੜਿਆ, ਕੁਸ਼ਤੀ, ਡਿਸਕਸ ਅਤੇ ਬਰਛੇ ਸੁੱਟੇ – ਹਮੇਸ਼ਾ ਜੱਜਾਂ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਹੇਠ.
ਸਟੇਡੀਅਮ ਦੇ ਅੱਗੇ ਅਣਗਿਣਤ ਮੰਦਰ ਸਨ, ਦੇਵਤਿਆਂ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ (ਡੋਪਿੰਗ ਦਾ ਅਜੇ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਾ !), ਅਸਲੀ ਮਾਸਪੇਸ਼ੀਆਂ, ਜਿੱਥੇ ਖਿਡਾਰੀ ਫਿੱਟ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਸਨਮਾਨ ਦੇ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਲਈ ਜਗੀਰੂ ਗੈਸਟ ਹਾਊਸ, ਇਸ਼ਨਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਮੰਦਰ ਅਤੇ ਬੇਸ਼ੱਕ ਹੇਰਾ ਦਾ ਮੰਦਰ – ਇਹ ਉਹ ਥਾਂ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਅੱਜ ਓਲੰਪਿਕ ਦੀ ਲਾਟ ਜਗਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ !
ਅਸੀਂ ਬੀਚ 'ਤੇ ਸੁੰਦਰ ਦਿਨ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ – ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਲਈ ਅਸੀਂ ਕਾਟਾਕੋਲੋ ਲਈ ਗੱਡੀ ਚਲਾਉਂਦੇ ਹਾਂ. ਸਾਨੂੰ ਇੱਕ ਮਿਲੀਅਨ ਮੱਛਰਾਂ ਦੀ ਉਮੀਦ ਹੈ, ਬਸ ਸੰਖੇਪ ਵਿੱਚ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੋਲ੍ਹੋ – ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਫਲਾਈ ਸਵਾਟਰ ਨਾਲ ਇੱਕ ਘੰਟੇ ਦਾ ਕੰਮ ਹੈ. ਨਹੀਂ, ਅਸੀਂ ਇੱਥੇ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦੇ – ਅਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਚਲਾਉਣਾ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਾਂ 20 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਵਾਪਸ ਸਾਡੇ ਇਕੱਲੇ ਅਤੇ (ਤੇਜ਼) ਮੱਛਰ-ਮੁਕਤ) ਸਟ੍ਰੈਂਡ.
ਅੱਜ ਇੱਕ ਸੱਚਮੁੱਚ ਵਧੀਆ ਐਤਵਾਰ ਹੈ: ਉੱਠਣ ਤੋਂ ਸੂਰਜ ਡੁੱਬਣ ਤੱਕ ਨਹਾਉਣ ਦਾ ਮੌਸਮ (ਵਾਰ-ਵਾਰ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਹਿਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਕਿ ਅੱਜ 21. ਨਵੰਬਰ ਹੈ ਅਤੇ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮੈਂ ਘਰ ਵਿੱਚ ਸੇਕਣਾ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੋਵਾਂਗਾ).
ਸ਼ੁਭ ਸਵੇਰ ! 
ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਦਿਨ ਦਾ ਪੂਰਾ ਆਨੰਦ ਲੈ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਮੁੰਡੇ ਵੀ ਸਨੌਰਕਲ 🙂 ਕਰਨ ਲਈ ਦੁਬਾਰਾ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ
Die Wetter-App hatte tatsächlich recht: der Himmel ist Montagsgrau und es regnet 🙁
So fällt der Abschied nicht ganz so schwer und wir machen uns auf nach Patras. Hier wollen wir unsere Gasflaschen auffüllen lassen (es gibt nur wenige Geschäfte, die das hier überhaupt machen, es gab wohl im Sommer eine gesetzliche Änderung, nach der das Auffüllen von Gasflaschen nicht mehr erlaubt ist). Natürlich liegt dieser Laden direkt in der Innenstadt von Patras – man kann sich ja denken, wie das aussieht: die Strassen eng, die Leute parken wie sie gerade lustig sind, dazwischen fahren die Mopeds in Schlangenlinien durch, es regnet und Parkplatz gibt es auch nicht. Na ja, wir schaffen es, die Flaschen abzugeben, abends ab 19.00 Uhr können wir sie wieder abholen. Die Zwischenzeit nutzen wir für den dringenden Einkauf, einen Bummel am Hafen, Strand und Park. Von oben und unten naß gibt es einen Kaffee an der letzten Strandbar, kurz trocknen wir in der Henriette, dann geht der Spaß wieder los: jetzt kommt zu den engen Strassen, Regen, Mopeds, in dritter Reihe parkender Fahrzeuge auch noch Dunkelheit dazu – super Kombi ! Puh, wir haben es geschafft, die Gasflaschen sind an Bord, nun nix wie an den Strand zum Übernachten. Wir geben die Koordinaten in unsere Erna ein, fahren auf immer engeren Gässchen durchs Schilf (eigentlich nicht schlimm), Erna sagt uns: links abbiegen – da ist aber ein Tor ?? Wir fahren weiter auf dem Schilfweg, es ist stockfinster – und der Weg endet komplett ?? Rechts ein Zaun, links eine Mauer – was ein Horror !! Hans-Peter muss Henriette irgendwie wenden, gefühlt tausend Mal muss er rangieren, ich stehe draußen und mein Herz ist mal wieder in die Hose gerutscht. Irgendwie schaffen wir es ohne Schrammen und ohne dass die Mauer umfällt, hier rauszukommen !!!!!! Total fertig mit den Nerven kommen wir auf ganz einfachem Weg (Danke Erna !!) zu unserem Ziel. In der Nacht schüttet es ohne Ende, das Geräusch – wenn man gemütlich im Bett liegt – von den heftigen Regentropfen entspannt !!.
Heute verlassen wir die Peloponnes – mit einem weinenden Auge – , fahren über die tolle neue Brücke (für den stolzen Preis von 20,30 €), kurven mal wieder Passtrassen und landen an einem netten Seeplatz. In Ruhe können wir hier unsere Toilette sauber machen, Henriette entsanden, Wäsche waschen, spazieren gehen und morgens im Süßwasser baden. Beim abendlichen Anschauen der Tagesschau sind wir extrem frustriert – die Corona-Zahlen in Deutschland und den Nachbarländern steigen unaufhörlich ?? Für unsere Rückfahrt werden wir daher nicht wie geplant über Albanien und Montenegro fahren, sondern über Serbien, Ungarn und Tschechien – so auf jeden Fall der vorläufige Plan !!! Und wohin die nächste Reise 2022 gehen kann, steht gerade komplett in den Sternen ???
Ein letztes Mal ans Meer – das ist nun schon seit Tagen unser Mantra 🙂 – gelandet sind wir in Menidi auf einer Landzunge – links das Meer und rechts die Lagune mit hunderten Flamingos – was ein schöner Platz – viel zu schön, um nach Deutschland zu fahren !!!
Schön entschlummert bei einem leichten Wellenrauschen schlafen wir wie die Murmeltiere. Der nächste Morgen zeigt sich grau in grau, doch ganz langsam macht sich die Sonne Platz zwischen den Wolken – es gibt nochmal Badewetter ! Nun wirklich das aller, allerletzte Bad im Meer für dieses Jahr – wir hüpfen gleich mehrfach in das klare Wasser.
Mit der Kamera werden die Flamingos beobachtet – doch da schwimmt ein ganz komisches Exemplar ?? Da hat sich doch tatsächlich ein Pelikan dazwischen geschmuggelt – wie man an der tollen Wuschel-Frisur sehen kann, ist das wohl ein Krauskopfpelikan ???
Wir können uns einfach nicht trennen – also nochmals das Wasser aufgesetzt, einen Kaffee gekocht und in die Sonne gesetzt. Ein bisschen Wärme würden wir gerne für die nächsten Wochen speichern – leider hat unser Körper keinen Akku dafür eingebaut – das sollte man doch unbedingt erfinden ?? Am frühen Nachmittag packen wir schlecht gelaunt alles zusammen, starten Henriette, bestaunen unterwegs die alte Brücke von Arla und finden bei Pamvotida am Pamvotida-See ein unspektakuläres Übernachtungsplätzchen.
Brücke von Arla 
heute mal keine Schafe auf der Strasse !
Weiter geht es Richtung Norden, auch heute wollen wir die Autobahn vermeiden. Daher fahren wir die verlassene E 92 – diese Passstrasse wird seit Eröffnung der Autobahn nicht mehr gepflegt, das Befahren ist nur auf eigene Gefahr gestattet. Auf circa 50 Kilometer gibt es unzählige tiefe Schlaglöcher, abrutschenden Fahrbahnbestandteile, oft einspurige Wegteile, viele Steinbrocken mitten auf dem Weg, ein paar Schneewehen – und wir sind mutterseelenallein. Das Erlebnis dieser einmaligen Landschaft ist es allemal Wert. Am Ende der Strasser kommen wir in ein dickes Nebelloch und können nur noch kriechen. Das letzte Teilstück müssen wir dann doch die Autobahn nehmen, aber bei dem Nebel spielt es eh keine Rolle – man sieht wirklich keine 50 Meter.
Wasser fassen 
Metsovo
Am Nachmittag kommen wir zu dem Stellplatz, den wir bei unserer ersten Nacht in Griechenland gefunden hatten: am See Zazari. Hier genießen wir ein letztes Mal griechische Luft, gehen schön am See spazieren und bestaunen einen tollen Regenbogen
Am See Zazari 
Schneeberge in Sicht
.
Es ist Samstag, ਦੀ 27. ਨਵੰਬਰ, heute müssen wir Griechenland verlassen – es fällt sehr schwer. Dieses Land bietet so viel: unendliche Sandstrände, uralte Kulturen, nette Menschen und atemberaubende Landschaften – wir kommen ganz sicher wieder !!!
